Ziplinen en abseilen

De dag dat ik in Ao Nang aankwam zag ik een brochure van Ziplinen. Toen wist ik meteen: NU gaat het gebeuren. Ik wil dit al zo lang, maar nooit kwam het ervan. Vandaag was het zover 🤗.  Maar...na de wekker eerst even een stukje van Wie is de Mol kijken! 😄 Ik wilde de ontknoping zelf zien, i.p.v. lezen op een nieuwssite! 😊 Ik werd om half 9 opgehaald. Ik was de eerste en we gingen nog 5 mensen ophalen. Hij parkeert bij een hotel, loopt naar de receptie en komt zonder mensen weer terug. Hij stapt in en rijdt weg met de mededeling: "today you are the only one. The other people go in the afternoon". Van binnen maakte ik een vreugdedansje. Vandaag had ik niet 1, maar 2 privé gidsen! 😄 Dit is vanwege de veiligheid...

Na 15 minuten rijden we een zandpad op. Het parcours blijkt midden in de prachtige natuur te liggen. Ik maak kennis met mijn 2 gidsen, een oudje (45😉) en een jonkie in opleiding. Ze hijsen me in een tuigje, wat nog best een intieme aangelegenheid was 🙈. Maar het bleef professioneel, dus daar heb ik niks van. Ik kreeg uitleg over veiligheid en daarna over hoe naar beneden te zoeven op een zipline. En daarna mocht ik het proberen op een lage korte zipline van zo'n 15m. Het ging me goed af dus was geslaagd. Ze vertrouwden me de andere 11 ziplines toe 😅.

We liepen door een stuk jungle naar de eerste houten ladder toe. Het zal jullie niet verbazen: hoge stappen. Zij zekerden mij steeds aan de verschillende ijzeren kabels. Hun motto was (gedurende het hele parcours): safety first. Wel een veilig gevoel...Aan 1 hand moest ik een dikke handschoen aan. Dit is om af te kunnen remmen als je aan het einde van de zipline komt. Op het teken van de gids leg je dan je hand op de ijzeren kabel, zodat je snelheid vermindert. De kunst is dan om te bepalen hoeveel kracht je zet met je hand om goed uit te komen op het plateau. Nou daar ga ik dan! Ik reken op kriebels in mijn buik, maar tot mijn verbazing voel ik niks kriebelen in m'n buik? Ik had geen angst, maar gezonde spanning. Ik kan je vertellen: hangen in zo'n tuigje is niet een heel lekker gevoel😁. De bandjes zitten behoorlijk te knellen in m'n lies. Maar gewoon van het uitzicht genieten! En op tijd oogcontact met de gids, zodat ik weet wanneer de rem erop moet. Zo'n boom veert niet mee namelijk! 🤣

Meerdere ziplines achter elkaar doen, houdt wel in dat je hoog in de boomtoppen moet beginnen, want met elke zipline kom je weer lager uit. Dus al snel kwamen we bij een mega lange touwladder uit. Loodrecht omhoog! Ik wordt gezekerd en met vol goede moed klauter ik omhoog. Oei! Dit doe je niet zomaar ff 🙉. Ik denk zeker 30 pittige traptreden, op een ietwat bewegende ladder, die met ijzeren kabels rondom een boom bevestigd was. Op 2/3 dacht ik heel even:"ik hoop dat ik het plateau ga redden". Maar het moest gewoon, dus geen andere optie. Eenmaal boven mocht ik gelukkig even 10 minuten uitrusten, én genieten van het prachtige uitzicht. Ik was gelukkig niet de enige die erg graag wilde uitrusten 😉.

Na 6 ziplines kwamen we bij een iets spannender onderdeel. 😅 Al dacht ik van tevoren dat dit het minst spannend zou zijn, omdat ik het al een keer gedaan had: het abseilen, 60 loodrechte meters naar beneden, langs een rots. 1 gids deed het voor en ondertussen steeg de spanning. "Niet miepen van Egmond, jij kan dit gewoon!". 💪 M'n lijnen werden geprepareerd en nog 1 keer werd de afdaaltechniek uitgelegd. En dan komt het moment dat ik over het hekje moet stappen. 🙉 En zakken net zolang totdat mijn kabel strak trekt en ik aan de touwen hang. Mijn veiligheidskabel, die ik steeds naar beneden moest duwen, zodat ik een andere kabel omhoog kon trekken, wat er vervolgens voor zorgt dat ik naar beneden ga, haperde een beetje. Tot 2 keer toe moest hij de knoop anders doen, omdat mijn gewicht de knoop zodanig veranderde, dat de knoop niet meer soepel kon zakken. En dat had ik wel nodig om überhaupt te kunnen dalen. De 2de gids ging naast mij mee via een andere kabel. En dan komt het moment dat ik naar achteren moet gaan hangen en volledig moet vertrouwen op de lijnen. Eigenlijk ging het vrij soepel en had ik geen knikkende knieën Wat niet handig zou zijn, want om niet alle kanten op te schieten met je lijf moet je je knieën gestrekt houden en je voeten 1m uitelkaar. Op 1 plek liep de rots wat naar binnen en was ik even de controle kwijt, dus slingerde ik naar links en daarna naar rechts, maar kreeg het vrij snel weer onder controle. Halverwege was er een nog grotere inham in de rots en was het zaak om zonder de benen tegen de rots jezelf gewoon te laten zakken. En dat ging met een bloedgang 🤗. Was geweldig om te doen! En het ging me beter af dan gedacht...

Op naar de laatste 5 ziplines. We moesten weer een loodrechte trapladder op. Gelukkig de helft van de eerdere ladder 😅. Bij 1 zipline gingen we rakelings over en langs het bladerdek. Ik kon niet voorkomen dat ik alle takken miste, want ik begon wat te draaien onderweg en hing net te laat recht. Maar ik heb er geen bloed aan overgehouden 😉. De laatste zipline was maar liefst 250m lang! Met een bloedgang naar beneden, met een heerlijk strakgetrokken tuigje in m'n lies 🙈. Wow, wat een afsluiting! Zowel van dit parcours, als van mijn verblijf in Zuid-Thailand...Bij terugkomst stond er een halve ananas op mij te wachten. Die heb ik soldaat gemaakt en ik ben weer 'thuis' gebracht. En wéér super genoten! Ik lijk ietwat te druk te zijn met alles wat ik doe, maar krijg hier zoveel energie van!

De hele middag heb ik verder vrij gehouden. Ik merkte dat het genoeg was voor vandaag en heb lekker languit op bed Wie is de Mol afgekeken en de Eredivisie. Morgen ga ik naar een hotel die vlakbij het vliegveld van Krabi ligt. Dinsdag vlieg ik via Bangkok naar Ubon Ratchathani en vandaar uit hoop ik een busticket te bemachtigen richting Pakse in Laos. Dit ticket kan ik niet van te voren boeken, dus zal ter plekke moeten zien of er nog plek is voor mij in de 3 uur durende busrit. Heb dus ook nog geen hotels geboekt...

Het is jullie wellicht opgevallen dat ik weer smileys gebruik?! Na heen en weer mailen heb ik de beheerder van het blog ervan kunnen overtuigen dat het probleem toch echt bij reislogger ligt, en niet aan mijn laptop of browser. Na meerdere klachten en uitproberen hebben ze toch het probleem gevonden en het probleem opgelost! Ook heb ik ondertussen van meerdere mensen begrepen dat ze pas sinds kort hebben uitgevonden dat er ook video's te bekijken zijn. Het is wat verwarrend, omdat deze niet onder het verhaal staan, zoals bij de foto's wel het geval is. Dus voor de duidelijkheid: boven het verhaal is er ook een tabblad "video's". Je bent wel even zoet met kijken als je ze tot nu toe nog niet gevonden had...🤣.