Genoten van mangrove in Tha Lane Bay

Ik had gisteren na het kajakken met mezelf afgesproken: morgen wakker worden, lijf en geest aanvoelen en dan besluiten of het weer een actieve dag wordt. Ik werd wakker. Alsof er niets gebeurd is gisteren. Haha! Dus m'n huiswerk nog één keer gedaan. Ik wilde namelijk een Kajaktour in de mangrove van Tha Lane Bay doen in de middag. Maar ik wilde zo graag zonder een groep mensen, dus heb me suf gezocht naar info op internet over het huren ter plaatse en dan zelf ontdekken. Het lijkt te kunnen. Maar dan de volgende vraag: hoe kom ik daar? Oja natuurlijk! Gewoon een scooter huren! Hihi. 45 tot 60 minuten. Volgende vraag: wanneer is het hoog water? Want met laag water is er te weinig water in de mangrove. Ff voor 14 uur hoogste punt. En richting hoog water stroom mee ín de mangrove. En richting laag water stroom mee úit de mangrove. Nou dat zit me goed mee! Vertrekken als de ochtendtour terugkomt en terugkeren als de middaggroep vertrekt. Wat een mazzelkont...

Scooter gehuurd en daar gaat ze weer. Wat een heerlijke omgeving om doorheen te rijden! En de wegen zijn hier veel beter dan op de eilanden. Ook wel drukker maar valt mee. En dan m'n eerste stoplicht. Uhm...oranje met rood knipperend en streepjes ipv secondes. Ik ga maar stilstaan. Maar al snel begrijp ik dat dit het knipperend oranje licht van Nederland is dus ik draai de gashandel maar weer open. Hihi. Dan een stoplicht waar ik naar links moet maar het stoplicht geeft alleen pijl rechtdoor. Dus? Links mag gewoon rijden? Ik sta even stil en ga gewoon weer rijden. En de scooter achter mij ook...

Ik kom bij de kajakverhuurster. Ja, het kan alleen. Of een gids mee voor 300 Baht extra...Het is wel een doolhof in de mangrove en de getijden is wel een dingetje. Te weinig water als je halverwege bent en dan heb je een probleem! Dus ik ga mét gids. Kan ik ook nog eens makkelijker foto's en filmpjes maken. De groepen druppelen in tegengestelde richting de mangrove uit. Bye bye! Haha. Ik krijg prachtige weerspiegelingen te zien, mooie rotspartijen en lagunes. Ik geniet met volle teugen! Zeker ook omdat het water heerlijk glad is voor ons en je alleen de cicades hoort schreeuwen en verder de druppels water van de peddels op het water hoort vallen. Het nadeel van hoogwater is dat je geen wildlife ziet. Die komen pas te voorschijn als de modder verschijnt bij laagwater. Dan gaan ze op krabbenjacht...

Ik was blij met de gids, want had dit niet alleen willen of eigenlijk kúnnen doen. Maar hij was ook een beetje irritant. Buiten dat het verschrikkelijk moeilijk is om een Engelssprekende Thai te begrijpen, bleef hij maar zeggen: "you take picture? You take picture? You take picture? You stop paddeling, i do for you". Had hem al een paar keer uitgelegd: "i like paddeling and i don't take too much pictures". Maar uiteindelijk heb ik het toch maar opgegeven en liet me maar gewoon grotendeels verwennen...

Er waren geen watervallen, of tóch eentje? Hij moest heel nodig plassen en vroeg of ik dat oké vond. Ja hoor, prima (en nu maar hopen dat mijn blaas zich rustig houdt...). Vervolgens ging hij op 3m afstand zijn blaas legen in het water! Haha. We varen langs hoge rotspartijen begroeid met bomen en mooie grote palmen. Op een gegeven moment zie ik golven de lagune instromen. Huh? Een boot achter de rots? Die mogen niet in de mangrove...Nee, dat was de uitgang (of ingang) naar zee. Opeens werd het winderig en hadden we zowaar een klein stroomversnellinkje. We kwamen aan bij een klein strandje en daar mocht ik even zwemmen. Alsof ik mijn overlevingsdiploma aan het halen was, want ivm mijn verbrande benen had ik een lange broek aangedaan. Dat zwemt gek...

Voordat we de oversteek maken naar het vaste land gaan we nog even een inhammetje in. Daar is nog een piepklein strandje. En 1 van de spaarzame momenten waar ik geposeerd heb. En ja hoor, daar komt een aapje aangezwommen! Die had ik gemist de afgelopen dagen...We stonden op het punt om in te stappen. De gids hield de kajak angstvallig weg bij het aapje. Iets met water zei hij. We stappen in en nu snap ik wat hij bedoelde. De gids keek even niet, de aap liep achter hem langs en griste vliegensvlug zijn flesje water weg en klom tegen de rots op omhoog. Toen hij op veilige hoogte was werd het flesje water soldaat gemaakt. Wat een schouwspel weer! We varen zee op en daar zien we nog zo'n 6 apen in een boom. Het water trekt zich terug hè...

Nog even wat drinken aan land en weer touren. De navigatie gaf nog een andere weg aan als optie. Een slingerweg. Ziet er veelbelovend uit! En dat was het ook. Wat heb ik genoten van de binnendoor route!

Nog even langs wéér een strand om de dag af te sluiten. Een stuk over strand gewandeld en genoten van de zeewezentjes die zich lieten zien na het (aanzienlijk!) terugtrekken van de zee. 1 heel special wezentje: een schelp met stekels? Dit smaakt naar meer. Misschien morgenmiddag, na de zipline en abseil tour, nog even terug?