Verhuizing naar het groene en bijzondere Ubud

Gisteravond, toen ik nog ff ging plassen voor het slapen gaan, deed ik een onaangename verrassing in de badkamer. Een mega kakkerlak! 🙄 Ik schrok van hem en hij van mij 😄. Maar ja, ik heb de badkamer maar gewoon gedeeld met hem, ook in de nacht 😬. Maar wel met de tussendeur potdicht 🙊. Er zat een raampje met alleen spijlen, dus alles kan naar binnen. 

Vanmorgen om 11 uur komt een chauffeur mij ophalen en naar Ubud brengen, mijn volgende bestemming. Maar voordat het zover is kan ik het niet laten om nog even een dik half uur te touren met de scooter 🤗, die ik uiterlijk 10.50 uur terug moest brengen. Ff nog de wind door de haren, heuveltje op heuveltje af, bochtje naar links, bochtje naar rechts. De chauffeur rijdt om 11.10 voor. Een ander dan gepland, want die stond in de file...En dat gaat ons ws ook overkomen, want er is een politiek congres in Denpasar de komende dagen, dus erg druk. Ik heb geen haast dus ik zie wel...

Zonder file is het 2 uur rijden. Mijn chauffeur is moslim en zijn vrouw hindoestaans. Ik stel hem wat vragen om het hindoe geloof wat te begrijpen. Hij zegt dat hij geprobeerd heeft om dat geloof te begrijpen, maar het is hem nog niet echt gelukt 😂. Dus ik ga ook maar geen poging wagen om jullie er iets van te laten begrijpen. Nou, 1 dingetje dan: elk dorp of stad heeft 3 grote belangrijke tempels. De Hindoes geloven dat elke tempel een andere God heeft. Daarom moeten ze 3x per dag zo'n offer met wierook, eten en bloemen brengen. Elke keer aan 1 van de 3 goden. Nog 1 feitje dan: in het Hindoeïsme is het heel erg belangrijk dat je rijk en succesvol bent en dat willen ze erg graag uitstralen. Vandaar al die grote, ja hoe noem je dat 🤔...die gebogen stokken met versiersels langs de kant van de weg en de tempeltjes bij het huis van mensen. Het liefst groter dan die van de buren. Heel anders dan het Boeddhisme dus...En nog steeds niet mijn ding 😉. 

De file is er zo nu en dan en 3 uur later word ik afgezet in een super smalle sfeervolle straat. En dan via een smal steegje naar het Pratama House. Weg van de drukte op straat, maar wel tussen andere gebouwen in, en in een op en top Balinese stijl, mét tempel in de tuin 😊. Even de spullen droppen in mijn kamer, met een balkon met uitzicht op de tuin en tempel, en dan lopend naar en door het centrum van Ubud. Deze plaats is niet normaal toeristisch! 🙉 Wat ik wist van tevoren...Maar het is gewoon geen optie om deze plaats niet aan te doen als je in Bali bent. Heel anders dan het zuiden! Sowieso veel groener en echt op en top Balinese stijl. Ik ga eerst lunchen en dan loop ik door naar Monkey Forest.

Wat een mensen! 🙈 Maar nog veel meer apen! In dit stuk natuur in het centrum van Ubud leven maar liefst 1060 apen! Vrij en met veel eten wat ze gevoerd wordt. Ik ben toch zo dol op die beestjes hè 😍. Hoe ze acrobatisch bewegen en veel weg hebben van wij mensen. Ze waren verre van schuw. Er leven 7 grote groepen in dit bos. Zo nu en dan hoor ik toch een gekrijs en slingeren er wel 10 apen via lianen alle kanten op omdat ze elkaar achterna zitten 😄. Kon ik maar zo slingeren 😂. En ze leven in een prachtige omgeving! En zijn ook vrij om te gaan buiten het bos om, want ze kunnen gewoon weg als ze willen.

Wat is het heeeeeeel soms toch jammer dat ik alleen ben 😊. Bijvoorbeeld om een foto te maken van een bijzonder moment. Ik stond achter een hek wat aapjes te filmen. 1 van hun zag ik naar me toe lopen en via het hekje omhoog klimmen en zat me op 30cm afstand aan te kijken. Ik probeerde hem niet te lang in de ogen aan te kijken, want dat ervaren ze als agressie. Hij strekt 1 arm en pakt mijn arm voorzichtig vast. Ik ben ook voorzichtig 😊. Hij gaat aan mijn bovenarm hangen. Ik buig mijn elleboog en hij gaat even lekker op mijn onderarm zitten 😍. Maar na 20 sec blijkt het toch niet comfortabel te zitten 😉, dus hij springt weer op het hek. En later nog een aap die op mijn schouder gaat zitten, maar ik was te laat met een selfie 😏. Ik ben daar ook niet zo bedreven in hè 😜. Ik heb best wel veel gefilmd en hoop daar morgen iets van te laten zien (als ik dat nu nog ga doen slaap ik slecht in vrees ik, dus nog ff relaxen...)

Na 2 uur genieten van de natuur, acrobatiek, speelsigheid, ruzies en knuffelen was het tijd om weer te gaan. Het bos sluit bijna en ik moet nog een half uur terug lopen en weer wat voedsel scoren. Ik ga voor mijn eerste Balinese maaltijd, egg noodles. En dan is het alweer half 8. Waar blijft die tijd! De dagen, weken, maanden gaan veel te snel voorbij 😬