Naar uitzichtpunt en onderduikgrot
29 maart 2019 - Nong Khiaw, Laos
Vandaag heb ik m'n wandelschoenen aangetrokken en voor het eerst m'n hiking stokken gebruikt. Ik zou namelijk 1,5 uur tegen een berg op gaan lopen. En dat heb ik geweten ๐. Maar goed, het uitzicht onderweg mocht er zijn ๐. Het waren wel heel veel traptreden, maar wel qua hoogte fijne treden ๐ . En ik werd vergezeld door heel veel grote vlinders, in allerlei kleuren en met de mooiste tekeningen. Al de hele reis moet ik zeggen...maar ze doen zo verschrikkelijk ADHD dat ze lastig zijn vast te leggen! En ik zag eindelijk weer eens een kameleon en een vliegende draak ๐ฆ. Ik zie in Laos niet heel veel wildlife helaas...
Halverwege, vertelde een bord mij, heb ik een bamboe bankje gezelschap gehouden. Er kwamen 2 meiden naar beneden. Ik vroeg ze dat ik mag aannemen dat het de moeite waard is daarboven? โบ๏ธ "Yes it is, take your time!" Zal ik zeker doen ๐. Gewoon zo nu en dan foto's en filmpjes maken en dan stiekem op adem komen ๐. Ik ben wel wat gewend, maar die hoge luchtvochtigheid is gewoon een dingetje hier in Aziรซ. Op een gegeven moment werd ik gewoon een beetje dizzy. Maar even stilstaan (en kijken door het bladerdek hoe een local met z'n blote voeten in een boom aan het klimmen was en takken aan het afhakken was) en water drinken en het ging alweer beter...
Ik probeer te ontdekken waar die cicades toch zitten die zo krijsen, op verschillende melodieรซn, maar het lukt me nog steeds niet...Het pad werd steeds rotsachtiger en op een gegeven moment zelfs vlak! Even van genieten ๐. Want natuurlijk duurde het niet lang, maar een infobord vertelde mij nog 200m. Het laatste stuk tussen de bamboe bomen door en nog even steil klauteren op rotsen. Maar daar zag ik een ๐ฑ๐ฆ wapperen! ๐๐ En zoals verwacht een geweldig uitzicht ๐. Maar helaas wel super heiรฏg, maar dat geeft het ook wel iets mystieks...Er was een schuilhut en daar heb ik lekker pannekoeken met suiker gegeten โบ๏ธ. Bijna zoals thuis. Ik heb al vaker pancakes gegeten maar dat zijn vooral dikke droge dingen, meer cakeachtig. De ober zat me raar aan te kijken toen ik er suiker op deed ๐. Maar ze hebben me gesmaakt na het zwoegen!
Na een half uur genieten van het uitzicht รฉn de mega vlinders รฉn het uitrusten ๐ ben ik aan de afdaling begonnen. Het is dezelfde weg terug, maar de beleving van afdalen is zo'n wereld van verschil met steil stijgen! Omhoog is zweten en controle houden op je ademhaling. Afdalen is avontuurlijker waarbij je je lijf, die eigenlijk te snel wil, vooral onder controle moet houden en je lijf krijgt misschien nog wel meer te verduren dan bij stijgen. De mijne in ieder geval wel...vooral de voeten en de knieรซn. Maar geen gehijg meer ๐.
Toen ik beneden aankwam heb ik een colaatje gedronken en mezelf gevraagd: wil je nog naar die ene grot, die gebruikt is om onder te duiken ten tijde van de Vietnamoorlog? Veel gebieden van Laos hebben namelijk ook genoeg bommen te verduren gehad tijdens die oorlog! Ik had gelezen dat de grot niet heel spectaculair oogt, al maakt de geschiedenis het toch boeiend om het onder ogen te komen, maar dan lees ik weer dat de route er naartoe mooi is en dan kan ik het toch niet laten...๐. Dus maar doen. Maar ik moest veel langer over asfalt lopen dan dat de getekende kaart van m'n resort deed vermoeden ๐. En m'n voeten gingen branden, erger en erger. Pfff, had ik maar...
Uiteindelijk kom ik na een half uur aan bij de bamboe brug waar ik naar op zoek was. Wat blijkt, het is maar 200m lopen over dit verhoogde pad en toen was ik al bij de grot. Dus het was een mooie omgeving, maar over het zo geliefde asfalt. NOT! ๐. Met een steile trap, die blijkbaar erg geliefd was bij rupsen, kwam ik in de grot aan. Er was een kamer voor de politie, de gouverneur en een grote diepe kamer voor de inwoners. Ik ben helemaal niet van geschiedenis, maar wetende dat ze hier geschuild hebben voor een oorlog intrigeert me wel. Maar ik had geen tijd over in het filmpje, dus de beelden weggelaten, aangezien het toch moeilijk overkomt...
Nu nog terug ๐ฅด. M'n voeten branden weg onder m'n benen. Bij elk motorgeronk keek ik achterom of het de potentie had om als lift te fungeren ๐. Voorwaarde: of een tuktuk, of een pickup met nog meer mensen achterin, of een meid/vrouw in dr uppie op de brommer. Jammer joh! Na 45 min, en in totaal 6 uur onderweg, strompelde ik m'n vrolijk gekleurde laantje van het resort op. Dat maakt het einde dan toch weer een beetje goed...
Ik heb teveel geouwehoerd in het filmpje ๐ dus geen muziek vandaag...
Fotoโs
2 Reacties
-
Sylvia Souverijn:29 maart 2019Je bent toch niet van.het pad af gegaan hรจ ?
-
Elise:29 maart 2019Alleen om te plassen ๐. Maar daar geen bommetje ๐