Weer 2 bijzondere reisdagen overleefd!

Nou, dat reizen was wel weer een belevenis. Maar gelukkig dit keer wel functionerend transport 😅. En de stress bleek natuurlijk helemaal niet nodig achteraf...Toen ik me gisterochtend bij het ontbijt meldde, verraste 1 medewerker me opeens met de opmerking dat hij de bus naar Vientiane vanmorgen voor me geboekt heeft. Daar maakte hij m'n dag mee goed! Dat betekende dat ik nog even snel voor vertrek een vliegticket kon boeken naar Luang Prabang voor de volgende dag👌.

Ik werd bij de bus afgezet met een tuktuk en koos meteen een plekje uit, mét beenruimte. Uiteindelijk kreeg ik gezelschap van een Hollandse meid, nog een leuke ook 😉. We hebben een tijd gekletst, maar uiteindelijk lekker de oortjes in en muziek luisteren. Het was hobbel de bobbel en regelmatig in de ankers. En maar hopen dat het goed afloopt 🙈. De bus zat vol, maar toch werden er onderweg nog locals opgepikt óf houtskool ingeladen 😄. Maar de stoelen waren op, dus er kwamen krukjes tevoorschijn  en zo vulde het middenpad zich op...Op een gegeven moment hoor ik volgens mij een haan kraaien door m'n muziekje? Dacht eerst een beltoon, maar ik keek m'n buurvrouw aan en zij hoorde het ook. Het bleek uit het bagageruim te komen. Daar was echt een haan (of kip) 🤣. Echt alles gaat met de bussen mee hier! Ik verwacht nog een keer een koe 😜.

Halverwege was er een sanitaire stop. Ik moest plassen, maar het lukte niet. Te veel stress omdat ik bang was dat de bus zonder mij weg ging rijden denk 🙊. Dus ik onverrichte zaken weer terug en toen bleek dat het ook een eetstop was. Dus ik weer terug naar de wc zonder stress en ja hoor, de plasspieren konden ontspannen 😊😅. En toen voelde ik opeens een sleutel van m'n accommodatie in m'n broekzak 🙈. Dus ik geappt met de scooterverhuurder daar: ik kon de sleutel aan de buschauffeur geven 😊. De verdere reis verliep soepel.

We reden Vientiane binnen en daar hingen toch donkere wolken boven de stad! Het begon hard te waaien en dat zorgde voor een behoorlijke zandstorm. Eenmaal uit de bus moesten we nog verder met de open tuktuk, dus ben benieuwd wat we op ons dak krijgen 😁. Nou, gewoon, stortregen, wind en behoorlijke klappen onweer 🙉. Gelukkig had ik voordat ik instapte even snel m'n regenjas uit m'n tas gegrist! En een regenhoes over m'n 2 rugzakken getrokken. En ik weet niet wat die uitlaten hier lekken, maar de straat stond binnen no time blank met zo leek het heel veel wit zeepsop? 🤔 We hadden de zijflappen al demonstratief losgemaakt. Dus de chauffeur stapte maar even uit om ze vast te doen. En ook nog eens in de file, én de chauffeur wist niet waar mijn hotel was blijkbaar dus ik werd als laatste afgezet en kreeg een rondje door de stad. Maar ik kon er de lol wel van inzien 😆. Hoort allemaal bij het avontuur 😉.

Vanmorgen werd ik om 7 uur door de taxi opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Om 9.20 uur gingen we de lucht in, in denk ik het kwalitatief minste vliegtuig waar ik ooit in gevlogen heb 😁. Met propellors en maar 44 stoelen ofzo? Ik had het rijk alleen op de eerste 20 stoelen. En de andere 20 passagiers over de andere 24 stoelen verdeeld 😂. Ik was denk de enige die online ingecheckt heeft?? En de rest hebben ze hutje mutje bijelkaar gezet.

We stegen op en het leek wel alsof er een kwartier lang een grote bromvlieg in m'n oor zat en de uitgang niet kon vinden! Man, man wat een herrie. En dan had ik ook nog eens een massagestoel! 😂 M'n stoel trilde als een malle. Ik ben niet zo van de massages, maar deze kon ik wel hebben 😉. Alleen trilde m'n water ook van m'n tafeltje af. Ik kon nog net op tijd voorkomen dat ik een natte broek kreeg 😊.

Ik heb me met de taxi bij het minivan station laten brengen in Luang Prabang. Vanaf daar is het afwachten of je met de minivan naar Nong Khiaw kan of met de open tuktuk (hoop ik niet, 3 tot 4 uur lang!). Er bleek een minivan bijna vol te zijn, dus hup voor €4,20 instappen. En omdat brutalen de halve wereld hebben: ik heb vriendelijk gevraagd of ik voorin mocht zitten en dat was geen probleem! Na mij nog 2 mensen en vol was de bus. Ze vertrekken pas als de bus vol is dus ik had weer vette mazzel!

Ik was er wel op voorbereid, maar wat een slechte weg zeg!! Pfff, grote gaten, veel grof grind, veel bochten en een chauffeur die als een malle rijdt, ook door de dorpjes, van links naar rechts over de weg en inhaalt op plekken dat je je hart vasthoudt. Daarom wilde ik graag voorin zitten, om wagenziekte te voorkomen en dat is weer gelukt 😅. Nog een bierdouche van Heineken over de  minivan. Een pickup voor ons verloor een tree Heineken 😊 bier. Dus het bier spoot alle kanten op. Een vrouwtje wist niet hoe snel ze uit dr huisje moest rennen om te redden wat er te redden valt 😂 Uiteindelijk toch veilig aangekomen...Blij dat ik er was, maar dacht wel meteen: over een paar dagen moet ik weer terug! 🙉

Toen ik in de minivan stapte heb ik meteen de accommodatie nog ff geboekt. Een mooi gelegen bungalow aan de rivier en tussen de bergen. Wat een top bungalow! Maar wat een kl.te vliegjes die om m'n hoofd heen blijven vliegen op het balkon....🙄😥. Zal ik er aan kunnen wennen? 🤷 De jongen die mij een 'rondleiding' door de bungalow gaf ging een persoonlijk verhaal ophangen over z'n studie en z'n arme familie en z'n jong overleden vader. Daarna kreeg ik de vragen:"where are you from?" en "are you married?" 🙈. Ik heb hem maar even meteen duidelijk gemaakt van niet en dat dat niet gaat gebeuren ook! Punt. 😆