Een reisdag met mooie geniet-er-even-van-stops

Vandaag vroeg de wekker, want het wordt een drukke dag! En nog even in de stoel hangen voordat het donker wordt staat op mijn verlanglijstje 😉. FF na half 8 sta ik op en tot mijn verbazing ben ik 9.00 uur al klaar voor vertrek 😄. Tijdens het inpakken kwam er nog een papegaai op m'n hoofd zitten 😃. Nog even de wc opzoeken en als ik terugkom loopt er opeens een koala beer op zijn dooie akkertje over het veld! 😍 Tussen de mensen door die al staan te genieten van het tafereel. Wat een poepie toch! Ook worden we in de omliggende bomen omsingeld door grote witte vogels met een gele hanekam. En krijsen en de vleugels wijd maken joh (zouden dit die krijsers zijn van eerder deze week??). Ik begrijp even later dat dat is om de koala's uit 'hun' boom te houden, want uiteindelijk wordt hij ook op de grond opgejaagd. Heel gaaf dat ik nog net voor vertrek getuige kon zijn van dit schouwspel!

Vandaag ga ik via de GOR 200km rijden naar Killarney Camping Reserve. Met onderweg nog meerdere stops op uitkijkpunten langs de kust. M'n playlist aan en gaan met die banaan 😊. De reisdagen zijn vaak ook een feest, dus ik heb er zin in! Het eerste stuk is al bekend terrein. Ik verlaat tijdelijk de kust en ga door een afwisselend groen landschap rijden. Bos, weilanden, weer allerlei bijzondere (waai)bomen, regenwoud en weer vooral veel bochten en weinig mede weggebruikers. Genieten dus! Na 100km kom ik bij m'n eerste doel aan: de 12 Apostelen. Geen auto op de weg, maar wel 150 auto's op de parkeerplaats 😄. De 12 Apostelen zijn 12 grote rotspartijen in zee. Het was oorspronkelijk allemaal klif, maar het beuken van de zee heeft beetje bij beetje gesteentes laten afbrokkelen, waardoor ik nu getuigen ben van dit mooie landschap 😍. En als je over een paar jaar weer gaat, zal het er weer anders uitzien, want dat beuken gaat door 😉.

Even broodjes smeren en op naar het volgende doel: Loch Ard Gorge. De zee heeft hier een heuse kloof gecreëerd door de kracht waarmee het tegen de kliffen aan slaat bij hoogwater en ik vermoed alleen met stormachtig weer zover de kloof in? Het was nu nog geen hoog water en geen storm, dus ik kon met de trap de kloof in. Maar de afgelopen 2 dagen hebben ze aan deze kustlijn wel 5 uitkijkpunten/stranden gesloten i.v.m. te ruige zee...Nu nog 1 stop na 50km, maar ik moet keer op keer mijn doel bijstellen, want er zijn nog een stuk of 7 uitkijkpunten. Ach, ik ben er nu toch 🙊. Ik bezoek nog London Bridge en nog 2 uitkijkpunten in Bay Of Islands Coastal Park. En dan verlaat ik weer even de kust en rij ik door boeren landerijen. Niet normaal hoeveel koeien er hier soms bij elkaar in de wei staan! Echt wel 100-en. Maar het lukt me niet om een geschikte stopplek te vinden. En dan zie ik opeens een inmens lange sliert koeien aan beide kanten van de weg 😱. Ik trap op de rem en zet de auto op een uitrit van een weiland. Wat een bijzonder gezicht en wat weer een mooi moment 😍. De koeiensnelweg loopt onder de autoweg door. Gelukkig maar, want als dit moet oversteken, dan ben je wel even zoet met wachten 😉. En dan hoor ik een quad aan komen rijden met een dame erop. Ze stopt en vertelt mij dat het 750 koeien zijn! Onderweg naar de melkstal. Als ze 1000 had gezegd had ik het ook geloofd...Nog helemaal in de wolken vervolg ik mijn weg. En dan bekruipt me het gevoel dat ik er spijt van heb dat ik haar niet gevraagd heb of ik even in de melkstallen mocht kijken 😏. Hou ik in mijn achterhoofd...

En dan de laatste stop, Thunder Point, op 20km van de camping. Niet voor niets deze naam, want de golven klappen hier met dof gebulder tegen de klif aan. Met een goeie golf spettert het water meters hoog de lucht in. Nu nog door een behoorlijk grote plaats, Warrnambool, de laatste kilometers. FF na 4-en rij ik de camping op. Is even zoeken waar ik moet inchecken? Dus na een rondje spreek ik een oudere dame aan. Ze weet het ook niet, want kampeert hier niet. Ze blijkt op haar 5de naar Australië verhuist te zijn. Of ik haar broer in de auto verderop even wil feliciteren in het Nederlands want hij is vandaag 70 geworden. Doe ik ff 😂. En dan komt de campingbeheerder aangereden. Ik mag zelf een plekkie uitzoeken. De bedoeling was met electriciteit, maar die plekken waren zo niet leuk, dat ik de komende 2 nachten voor geen electriciteit heb gekozen. Maar stiekem toch wel, want mijn powerbank ligt bij de douches op te laden 🙊. Meer heb ik niet nodig 😊. Goeie tip voor mezelf voor de volgende keer 😂. Scheelt hier 10 AUD!

Na 15 min in m'n stoel, zowaar in de zon, iets drinken en een chippie, wordt ik weer onrustig. Ik hoor die zee dichtbij, dus ik ga maar even kijken. Vanaf de camping gaat er een zandpad van 50m richting strand. En het uitzicht kan me wel bekoren 😊. Het is ook net het moment van het mooie licht. En als ik er dan toch ben, dan ook maar even wachten totdat de zon onder gaat. En dat levert mooie plaatjes op!

En dan stop ik nu maar eens met schrijven 😬🙈😅 en laat ik maar achterwege hoe ik gekrampeerd heb, met weinig licht, met het bereiden van m'n eerste Hollandse pot maaltijd met 2 pannen en 2 gaspitten...🙉😊. Maar dat is ook onderdeel van het avontuur en kan ik ook waarderen (op z'n tijd 😉🤣). Omwille van de tijd vandaag geen filmpje...Morgen blijf ik op de camping, dus wellicht morgen alsnog?