Naar de Mai Kaew Cave

2 maart 2019 - Koh Lanta, Thailand

Al 4 ochtenden stap ik al waggelend mijn bed uit. De onderkant van mijn voeten is nog steeds helemaal beurs vanwege het op waterschoenen door de watergrot lopen! 😫 Naarmate de dag vordert trekt de pijn wel weg, maar ik wordt dus nog regelmatig herinnert aan die leuke wandeling 😉. Vandaag een avontuurlijke tocht naar en in een andere grot, de Mai Kaew Cave, bij mij om de hoek. Dit keer zonder waden door water, maar wel donker en stevige schoenen aangeraden, dus dat klinkt altijd goed. In Totaal 1 uur buiten de grot en 1 uur door de grot wandelen. Het bleek dichterbij dan ik dacht. Alleen had ik dat niet meteen door...😊. En ik maar denken: "o, het pad ernaartoe is ook al lekker avontuurlijk". Ik reed over een bospad wat steeds meer paadje werd. Uiteindelijk zag ik een huis (lees: krot) staan. Er kwam iemand naar buiten en hij wist het meteen: weer zo'n verdwaalde toerist 😄."Cave? 1 kilo (met een gebaar)". Ik begreep terug en na 1 km naar links. Dus ik terug. Het was uiterlijk 500m. Ben ik dan echt zo blind geweest? Ja dus, want er stond gewoon een groot infobord met cave naar rechts...🤦‍♀️. En dan nog 50 meter. Maar wel een leuk paadje gereden...

Je kunt alleen met gids dus een ticket gekocht en 25 minuten wachten totdat de volgende gids vertrekt. Er druppelden meer mensen binnen. Uiteindelijk gingen we met z'n 10-en op pad, waarvan 3 kids tussen de 9 en 12? Ik had wel gelezen dat je naast stevige schoenen ook wel een goede conditie moest hebben, omdat het pad ernaar toe pittig kon zijn. Nou, dat klopt! 😅 Het begin was vlak, maar daarna moesten we ongeveer 10 minuten loodrecht omhoog via rotsblokken en natuurlijke traptreden en touwen. Die treden waren weer belachelijk hoog 🤔. Ik verzuurde in mijn bovenbenen binnen 3 minuten en liep te hijgen als een paard! Oké, van Egmond, wat heb je ook alweer geleerd met stijgen? Je eigen tempo aanhouden om je ademhaling onder controle te houden. Dus even pas op de plaats en na 10 minuten had ik mezelf weer onder controle 😉.

We kwamen aan bij de ingang van de grot en we kregen een hoofdlamp van de gids. Ik zag op een gegeven moment iemand verdwijnen en dacht: hoe en waar dan?? Het begon al meteen leuk! We moesten door een smalle nis afdalen in de grot. Via geïmproviseerde houten laddertjes daalden we verder af of klommen we weer naar boven. Af en toe miste er een trede, maar ach...😂. Ik genoot volop van de afwisseling in de grot, elke keer weer benieuwd naar wat er komen gaat. Zo nu en dan over boomstammen met onder ons een diep gat. Er liep in eerste instantie geen water door de grot, maar ik heb wat waterstroompjes gecreëerd! 😜 Van top tot teen schoot er water uit mijn poriën en de druppels stroomden in straaltjes van mijn lijf af, tot kietelen aan toe 🤣. Maar als ik om mij heen keek, was iedereen zeiknat van het zweet. De luchtvochtigheid in de grot was super hoog.

En die kinderen maar rennen door die grot, of het nou kleine of grote stappen waren. Deed me weer denken aan mijn soepelere tijden toen ík nog jong was 😉. Op een gegeven moment kwamen we in een deel van de grot waar weer vleermuizen aan het plafond hingen Het riekte ietwat naar hun uitwerpselen, maar ik ken ergere strontgeuren...Wat zijn ze toch eigenlijk lelijk van dichtbij! 😄 En ze lijken heel klein, totdat ze hun vleugels spreiden en gaan vliegen.

Toen kwam het leukste stuk van de grot, tenminste...als je niet claustrofobisch bent of misschien wel wórdt van het stukje wat komen ging. Ik had een vrij lange gozer voor me en die liep maar te draaien en te doen. Hij zocht een manier om zijn lijf door een hele smalle doorgang te wurmen 😂. Heerlijk! Zag er vast heel charmant uit hoe ik eruit kroop 🙈. Maar wel op mijn buik en niet met mijn benen wijd zoals de vrouw in het filmpje 🤣. 

Weer dezelfde weg terug. Onderweg nog wat aapjes gezien, maar zij waren minder nieuwsgierig dan wij, dus ze liepen van ons weg. Terug naar de bungalow, even lunchen en babbelen met een Canadees die nu 4 maanden en in totaal 5 maanden in z'n eentje op reis is en daarna nog even een duik nemen in de zee. Maar zonder spullen op het strand neer te leggen, want die zijn niet veilig met de brutale apen de buurt. Dat is tot nu toe het enige nadeel van alleen op reis zijn: zwemmen, maar niet je spullen onbeheerd achter willen laten op het strand. Al zie je ook wel stellen samen zwemmen en dan laten ze ook hun spullen achter...Maar ik vind het toch een beetje spannend (zonder paspoort kom ik niet ver namelijk...), zeker omdat je overal gewaarschuwd wordt voor die apen. Maar ja...geen aap gezien. En m'n spullen onder het zadel van de scooter gedaan. En nu maar hopen dat de scooter niet gestolen wordt 😁.

Morgen ga ik een dagtour doen. Met de longtailboat door de mangrove en dan zeekajakken naar mooie plekjes.

Foto’s

4 Reacties

  1. Tine:
    2 maart 2019
    Hoi Elise ja het is bijna een boekwerk 😂 maar ik geniet met volle teugen van je verhalen met wat je doet,ontdekt, ziet en zegt in je filmpjes dus vanaf nu iedere keer als ik je mail krijg lekker zitten en lezen 🤓
  2. Dita:
    2 maart 2019
    O brrrr je zou mij die grot niet in krijgen hoor! Ik krijg al last van claustrofobie als ik alleen al naar de foto’s kijk! 🙈😅
  3. Elise:
    2 maart 2019
    Oja Diet. Helemaal vergeten dat jij ook zo'n fan bent van kleine ruimtes 😁. Enne Tine...dan ben ik nog niet eens in Australië. Dan ga jij er nog beter voor zitten denk 😉
  4. Hanneke:
    2 maart 2019
    Super die grot, ziet er spectaculair uit!!