De lange reis naar Chiang Mai

21 juli 2019 - Chiang Mai, Thailand

Zo dat was me het reisje wel! De wachttijden tussendoor vielen wel mee i.v.m. verplichtingen bij check-in, douane en paspoortcontroles. Wat vooral opbrak is te weinig slaap. Het was dik 9 uur vliegen naar China, 's nachts. En ik was al moe toen ik instapte. Maar ik vocht tegen de slaap, omdat ik m'n warme prakkie niet wilde missen. Anders word ik hoogstwaarschijnlijk met een rommelende buik wakker πŸ˜‰. Nu rommelde die toch al, maar dan van de pijn. Je weet wel...vrouwenprobleempje. Ongelukkige timing 😬.Β 

M'n buikje eenmaal vol ben ik snel in slaap gevallen. Maar 4,5 uur later werd ik alweer wakker omdat de lichten aangingen en de geuraroma's van het ontbijt me al tegemoet kwamen. Dik 2 uur voor de landing. Had wel iets later gemogen van mij 😜. En het was nog niet eens heel smakelijk. Dat heb ik zelden in het vliegtuig, dus het moest er een keer van komen...

Alle 3 de vluchten zijn probleemloos verlopen en de VISA on arrival in Thailand is ook gelukt, dus ik ga het gebied rondom Chiang Mai maar eens verkennen. Ik regel een taxi naar m'n hotel, 5km verderop. Ligt lekker rustig, niet midden in de toeristische stad. Even acclimatiseren πŸ˜…. Het is zoals gewoonlijk zweterig weer, maar m'n kamer heeft heerlijke airco. Lekker modern, met een groene touch. Voel ik me helemaal in thuis πŸ€—.

En verder? Ik heb werkelijk geen flauw idee!! Dat is zo nΓ­et IK! πŸ™‰ Eerst maar eens op de fiets πŸ€— wat drinken inslaan en een simkaartje scoren. En wat voedsel, bij de Mac, even makkelijk 😊. En toen dacht ik naar de binnenstad. Ik ben doorgaans goed met richting, maar zet me niet in een drukke stad neer! πŸ˜‚ Dan gebeurt er zoveel om me heen dat ik het spoor bijster raak. En je bent hier ook je leven niet zeker op de fiets, dus toen ik merkte dat ik de verkeerde kant op ging heb ik maar gewoon besloten om het voor vandaag voor gezien te houden. Nog even instant noedels gekocht, want ik was te moe om later nog naar een restaurant te gaan 😬.

Ik had 2 bakken noedels gekocht. Heet water er overheen gieten, paar minuten wachten en eten maar. Maar na de eerste bak leeg gegeten te hebben, vielen m'n ogen dicht en dat heb ik maar gewoon laten gebeuren. Dus ik sliep al rond 19.30, maar het is hier 3 uur vroeger dan Australië (dus 5 uur later dan NL), dus voor m'n lijf was het een normale tijd 😊. En 5.00 uur klaarwakker, dus maar ff youtuben...

Nog steeds geen idee wat te doen de komende dagen. Dus vandaag ga ik maar eens bedenken wat ik hier wil gaan ondernemen. Ik had wel wat info eerder al verzameld in Word, dus zo heb ik uiteindelijk een beetje voor mezelf inzichtelijk gekregen wat ik wil. Eigenlijk wilde ik een scooterrit van 600km door de bergen en dorpen doen voor dik een week. Maar ik durf het niet aan. Het echte heftige regenseizoen moet nog beginnen, maar als ik nu op de weersites kijk is er de komende week elke dag kans op regen en onweer. En op Thaise wegen ligt er veel olie van oude gammele voertuigen en als het dan nat wordt dan wordt dat gevaarlijk. Dus niet doen...Ik heb besloten hier 2 nachten bij te boeken (totaal 4) en vooralsnog 2 nachten in de binnenstad om toch wel de echte sfeer van Chiang Mai te kunnen proeven. En daarna zie ik wel weer!

Ik kreeg vanmorgen een herinnering in m'n scherm: malariatabletten. Die heb ik nodig voor Flores. En omdat ik in NL nog niet zeker wist of ik daar naartoe zou gaan, heb ik besloten ze in Chiang Mai te kopen als ik definitief zou gaan. Ja dus. En laat het nou zo zijn dat er een ziekenhuis 900m bij mijn hotel vandaan is πŸ€—. Toeval dit keer πŸ˜„. Dus in de middag de benenwagen genomen door de hitte. En onderweg dacht ik: oja, lunch zou ook wel handig zijn. Dus even naar een saladebar geweest. Kan wel wat vitamines gebruiken 😜. Was erg lekker! Heerlijk verse en zachte sla met een visje erbij πŸ˜‡.

Op naar het ziekenhuis. Benieuwd wat ik aan ga treffen. Heb een beeld voor ogen van TV: een oud en vies ziekenhuis met lange wachtrijen. Nou dat beeld klopte! πŸ™‰ Bij binnenkomst zaten er 5 mannen aan een balie. Ze begonnen allemaal te grinniken en wezen 1 iemand aan die maar in z'n beste engels me moest helpen. Malaria begreep hij 😊 dus ik moest maar achter hem aan lopen. Onderweg kwam hij een meid tegen, die voorstelde om mij in het Engels verdere info te geven. Ik moest naar de balie op de 13de verdieping. De gang en wachtkamer zat vol met zeker 60 mensen πŸ™ˆ. Maar bij de balie werd ik meteen geholpen. Na wat rondbellen bleken zij geen malariatabletten op voorraad te hebben. Maar er bleek nog een ziekenhuis in de buurt te zijn. MAPS vertelde me 700m lopen. Top!Β 

Daar eenmaal aangekomen zag ik dat dit ziekenhuis een stuk moderner en schoner is! Deze is denk ik voor de rijker bedeelden? Ik werd daar ook meteen goed in het Engels opgevangen en kon vlakbij de ingang geholpen worden. Na gebeld te hebben vertelden de dames mij dat ze niet Malarone hebben maar Doxycycline. Ik wilde even tijd hebben om te googlen en ik zag dat het goed was πŸ€—. Ook in NL schrijven ze dit voor. Maar moest me wel inschrijven, bloeddruk opmeten, wegen (2kg aangekomen 😬, maar valt mee en raak ik vast weer kwijt in AziΓ«πŸ™Š), hartslag opmeten en temperatuur opmeten (37,6 πŸ€”, dus zei: zal wel door warmte buiten komen πŸ˜‰). Daarna door naar de dokter, info gekregen over bijwerkingen en duur van inname (6 weken!), betalen aan een loket en medicijnen opgehaald bij loket ernaast. Zonder noemenswaardige wachttijden als een koningin geholpen door die meiden. Want wat vinden ze dat interessant, zo'n Europeaan! πŸ˜„ Niet normaal hoeveel mensen er hier werken! Ik zag alleen al op de begane grond 60 meiden en 3 mannen 😊 in ziekenhuispakjes rondlopen! Ruimte 30 bij 15 meter groot? Hoeveel dan wel niet in de rest van het ziekenhuis! πŸ™ˆ Ook weer geregeld! En weer een ervaring rijker...En €70 armer maar daar schrok ik niet van.

Nu maar hopen dat ik droog overkom! De lucht was ondertussen donkergrijs geworden ipv lichtgrijs 😬. Nou dat lukte dus niet...maar toen was daar een ijstentje dus daar 'moest' ik maar even schuilen 😜. Want als het hier regent, dan zijn het steevast dikke druppels! Het werd droog, maar aan de aanwakkerende wind te merken ging dat niet lang meer duren. Dus maar even doorgestapt en het ging weer stortregenen toen ik het hotel binnenstapte πŸ˜…. Maar ff 'snel' bloggen dan en hopen dat rond 19 uur de wolken zijn gekalmeerd! Uhh...ja, maar de wolken ogen nog onbetrouwbaar 😬.

Foto’s