Een huilende hemel boven de Atherton Tablelands

Donderdag ben ik verplaatst naar de Atherton Tablelands, een groot gebied met meerdere natuurparken. Onderweg begon de hemel al te huilen en dat is praktisch niet opgehouden tot nu, zaterdagavond! Maar ik klaag niet hoor, want dat is voor het eerst zolang 😉😊. Het is niet stortregenen, maar vooral miezeren. Maar daar word je ook nat van...Ik ben het in de voorbereiding niet tegengekomen, maar daar schijnt dit gebied om bekend te staan. Dat verklaart waarom alles zo groen is en er zoveel watervallen te vinden zijn 😄. En het was mijn lucky day donderdag want er stond een Cassowary langs de kant van de weg!! Wat een machtig mooie grote vogel is dat! Vooral die kleuren op z'n kop 😍. Zie filmpje! Ooit met bewondering bekeken in een natuurdocumentaire en nu mag ik hem met eigen ogen bewonderen 🤗.

Ik wilde op de reisdag eigenlijk een skywalk tussen de boomtoppen met mooie uitzichten doen, maar het was 1 en al laaghangende bewolking, dus er zal weinig uitzicht zijn vrees ik! Ik stop wel nog voor een uitzichtpunt. Ik dacht vlak langs de weg, dus ik op m'n sportschoenen. Maar dat viel niet mee op het natte modderige pad 🙈. Het bleek langer te zijn dan ik dacht. Kwam na ong 500m op een dalend pad tegenliggers tegen en die zeiden dat ik op de helft was en dat het niet meeviel. Nee, toch maar niet op deze schoenen! Misschien morgen terug?

De dag van gisteren was een Youtube-dag, met het gekletter van de druppels op het dak, die van de bamboestruik boven mij vielen. Komt iets harder aan dan miezer 😉. Had er vrede mee, is ook weleens lekker. Ik durf het eigenlijk niet te zeggen, maar kwam pas om 14.30 uur uit de ligstand! 🙈😂 Lekker hoor! 🤗 Vandaag lukte het me gelukkig om om 8.45 uur naast m'n bed te staan, ondanks de nattigheid...

Ik ga vandaag door en over de groene heuvels en langs verschillende watervallen rijden. Hoe en wat, dat zie ik onderweg wel. Heb een kaart met bezienswaardigheden. Ik begin bij een rondje langs 3 watervallen vlakbij de camping. Daar hoef ik steeds maar een paar meter voor door de miezer te lopen dus prima, met een regenjas. Deze watervallen zijn voorzien van veel water, in tegenstelling tot vele anderen. Maar ja, wat wil je in regengebied... 

En daarna? 🤔 Terug naar het uitzichtpunt van gisteren en door de modder afdalen? Nee, toch maar niet. Dan weer naar Tully NP, maar dan vanaf een andere kant dan een paar dagen terug. Daar is een uitzichtpunt en een grote, hoge waterval. Het is 50km rijden. De weg ernaar toe gaat eerst door de heuvels, wat echt weer genieten is, en daarna door een bos en kronkelt lekker en blijkt erg smal te zijn. Naast het asfalt is het zacht en modderig, niet geschikt voor mijn auto, dus doe maar weinig tegenliggers 😬. Voorlopig steken er vooral zwarte vlekken over met een rood en gele kop er bovenop: de wilde kalkoen. Daar struikel je bijna over hier in Australië...

En dan gaat m'n hartslag van 80 naar 160 in 1 seconde! 😬😅 Er kwam een auto door de bocht, op de smalle weg, dus ik zag een frontaaltje aankomen 🙈. Dus vol in de rem en een stuk berm meenemen en dan op hoop van zegen! De rem wel loslaten voordat ik de natte berm inrij, anders gaat de auto denk in de glijstand 😬. Het liep gelukkig goed af! 🙉 Dit stukje berm kon de auto hebben 😅. Ik reed maar 60, maar ging nu maar ff naar 50...

Ik kom aan bij het uitzichtpunt. Nu maar hopen dat er überhaupt uitzicht is. De wolken hangen namelijk erg laag. Maar ik heb geluk. Grotendeels wolkvrij. Maar waar is de waterval? 🤔 Haha, sinds er een dam is gebouwd voor een electriciteitscentrale in 1950, is er geen waterval meer die 293m naar beneden valt. Nou, ook dat heb ik even gemist tijdens de voorbereiding 🙈. Ik doe nog een korte wandeling naar de Tully rivier, maar behalve dat ik een beetje beweging had, was het verder niet interessant. Dezelfde smalle weg weer terug en dan nog een mooi rondje en een uitzichtpunt, die ik uiteindelijk maar links heb laten liggen vanwege de witte wolkenwereld.

Ik ben nu bijna bij de camping, maar het is 15 uur en ik ben nog wel in voor een extra rondje. Wat moet je anders met dit druilerige weer...Een blik op de kaart vertelt mij dat er ergens een kratermeer is in The Crater & Mt Hypipamee NP. En nog maar eens een waterval, dus dat gaan we maar doen. En zowaar komt er wat blauwe lucht tevoorschijn en komt de zon heel af en toe onder de wolken doorgluren 🤗. Mooie contrasten levert dat op in de lucht! Maps wil me een weggetje insturen waarvan ik me afvraag of dat asfalt blijft? Ik ga het gewoon proberen. Voorlopig gaat het goed, maar dan toch een gravelroad. Met dit natte weer? 🤔 Vooralsnog ligt de weg er oké bij, dus ik ga gewoon rustig aan op avontuur. En daar krijg ik geen spijt van 😍. Af en toe een boerderij en koeien en vooral heel veel groene heuvels, met mooie lijnen in het landschap. Genieten weer!

Ik rij weer het asfalt op, maar niet voor lang. Wordt naar het lijkt een landweg opgestuurd door Maps.Me. Dus ff checken wat Google Maps zegt. Hetzelfde. Nou dan ga ik toch weer op avontuur op een gravelroad?! 😄 Ik ben slechtere condities tegengekomen, dus ook deze gaat weer prima. Dus? Gewoon alles uitproberen 😉. Dit soort rustige smalle weggetjes, langs de koeien en middendoor en over de heuvels is een genot om te rijden.

Ik kom aan bij de 🅿️ voor het kratermeer. Er wordt hier met veel infoborden gewaarschuwd voor de Cassowary. Het zijn geen lieverdjes, zeker niet als ze een kleintje bij zich hebben. 2 Canadezen die ik sprak op de camping zijn achterna gezeten door papa (papa zorgt voor de kleine, mama poept het ei uit en kijkt er niet meer naar om!). Ze hebben het op een rennen gezet en toen ze genoeg afstand hadden stopte de Cassowary met rennen 😅. Ik zag het filmpje van hun dat ie begon te rennen. Zag er creepy uit! Hij rent als een dino zeggen veel mensen 😄. Dus opgepast! 

Na 350m kom ik al bij het kratermeer. Het meer is maar liefst 73m diep! Ik zoek naar een Plattepoes...uhhh, Platypus 😂, een vogelbekdier. Ook een bijzonder schepsel, maar helaas geen beweging in het water, wat 55m onder mij ligt. Vol met kroos. Daarna volg ik het pad naar de Dinner Falls. Er volgen 3 behoorlijk razende watervallen vlak na elkaar. Heerlijk geluid...Maar wel goed om me heen blijven kijken voor de grote zwarte Cassowary 😅. Hier leven ook Boom Kangaroes, maar aan het einde van de wandeling, van nog geen km, besef ik me dat ik er geen moment aan heb gedacht om naar boven te kijken. Ik had m'n focus alleen op een grote vogel 😊. 

Om 17.15 uur kom ik voldaan en na minimal 250(?) heerlijke kolometers, met de muziek zoals gewoonlijk lekker hard (zo nu en dan overstemd door mijn stembanden 🙊), weer aan op de groene natte camping. Vannacht nog even voetbal kijken 😊 en morgen om 10 uur weer in de auto, op naar de volgende bestemming, een camping op een paar meter van het strand. Maar onderweg nog wel wat tussenstops maken in de Tablelands...