Hat Head NP

Peter, mijn gesprekspartner van gisteren, was maar wat blij dat hij me vanmorgen nog trof. Hij wilde nogmaals zeggen dat hij een fantastische avond heeft gehad. Hoe blij kun je iemand maken! Tijdens mijn ontbijt heeft hij me nog gezelschap gehouden. Het voelde voor hem als een beginnende vriendschap die nu alweer moest eindigen. Toch bijzonder…Hij is heel erg begaafd en is naar zeggen door anderen de beste molekulen specialist van Australië. Hij doet iets met puntje puntje puntje- wetenschap en produceert/creëert molekulen voor bijzondere plastic soorten. Hij vond het zo fijn dat hij met mij de diepte in kon i.p.v. oppervlakkig geklets. En ook hij zei uit het niets: “je moet een boek gaan schrijven”, netals een hotelreceptioniste in Azië. 🤷‍♀️ Wie weet komt het ooit zover…

Maar hij heeft ook een zwak voor wildlife, dus is van het soort: ah joh, geef hem wat te eten? En ik bleef volhouden dat ik dat niet wilde doen. “Wat ben je streng”, zei hij dan 😂. Maar vanmorgen heeft hij kunnen zien waarom!! Ik zat een sinaasappel te eten. De helft had ik op. Op 5m afstand zat een Kookaburra ons te bekijken. En opeens vliegt hij recht op mij af. Ik hou mijn arm voor mijn gezicht. Hij land op 10cm van mijn bord en gaat mij aan zitten staren. Mond dicht, mond open, alsof hij wil zeggen: doe mij een stukje? Ik durf die sinaasappel niet aan te raken. Peter zegt, hij doet je niks, want zij eten geen sinaasappel. Ja, dat zij een receptioniste ook een keer: ze eten alleen vlees. Maar ik vertrouwde die vogel voor geen meter! En ja hoor, hij pakt de halve sinaasappel incl. 2 stukken schil op en vliegt naar een liggende boomstam 🙄 en slaat de sinaasappel in stukken. Ondertussen komen er nog 5 Kookaburra’s aanvliegen. Peter was helemaal verbijsterd en zei: “je lust het toch niet!” 😄 Maar voorlopig ging het gewoon de maag in! “Turn around” zegt Peter terwijl ik de dief aan het filmen ben. En daar zitten 5 andere vogels, een ander soort, te azen op het eten wat op tafel staat. “You were completely right about not feeding them. I didn’t expect this! This is not good!”. Dankjewel Peter 😊. Dus ik zei: “but now i am wondering if you will stop feeding them or not?’’ 😂. Daar was hij zelf ook wel benieuwd naar 😉. Ik weet niet wat ik heb met dat wildlife hier hoor…Als ik die verhalen vertel aan de Australiërs zitten ze met verbazing aan te kijken!

Op naar Hat Head, zowel de naam voor het plaatsje als het NP. Dit ligt op loopafstand van een strand, 240km verderop. Maar voordat ik de auto start, doe ik de koelkast aan, zoals altijd. Maar die ging niet aan 🤔. Ledlamp proberen. Ook niet. Oh oh, toen ik vanmorgen om 5 uur ging plassen zag ik de blauwe lampjes van de autoradio nog branden. Dat is niet goed dacht ik. Maar de sleutels zitten niet in het contact? De verlichting staat op automatisch, maar als ik de sleutel eruit haal gaan de lampen ook automatisch uit. Maar toch draai ik de verlichting naar uit en toen gingen de blauwe lichtjes ook uit. Weer wat geleerd! Maar ik denk dat dat wel de boosdoener is van geen prik voor koelkast en verlichting. Maar nu is het de vraag: start de auto nog?! 😬 Ja! 😅 Ik had eerder gelezen, dat de koelkast vanzelf uit gaat als de accu bijna leeg raakt, dus dat werkt in ieder geval goed 😉.

Ik rij het NP uit en 100km over een 2baansweg, met praktisch alleen maar bomen om me heen. Beter dan huizen…Maar toch, als ik zie dat er een toeristische route is meer langs de kust, dan kan ik me toch niet bedwingen 😊. Maar dat had weer geen toegevoegde waarde…Maar ik vrees dat ik het de volgende keer wéér niet kan laten, ‘bang’ dat ik anders een fantastische route mis 🙈. Ik rij om 16.15 uur de camping op en kan het niet laten om meteen het strand op te zoeken. Een smal paadje leidt naar het strand. Een heel smal strand met mooi licht i.v.m. bijna ondergaande zon en weer rook voor de zon, dus een oranje gloed. Ik ga morgen maar eens lekker hier op het strand vertoeven. En de reis verder plannen. Er is een riviermond die gevuld wordt met zeewater. In die rivier zwemmen weer Pelikanen. Eerst zie ik er 3, maar even later 20! Na genoten te hebben van de zonsondergang zag ik dat de pelikanen aan land waren gegaan. Ik loop naar ze toe en wat blijkt: 2 mannen staan daar aan een tafel vis schoon te maken en ze gooien af en toe een hapje naar de pelikanen. Aha! Was weer een mooi schouwspel 😍. Wat maak ik toch bijzondere dingen mee 🤗. Maar je moet er ook wel oog voor hebben natuurlijk…Of aantrekkingskracht 🙄😉.

PS. Zowaar wéér een filmpje, wel lekker simpel 😊, maar die komt weer met de postduif 😏.