Genieten van de kleine dingen

Ik werd vannacht wakker om te plassen en het zat me blijkbaar toch niet lekker dat ik de meegenieters niet in beeld kon laten meegenieten met de onderwaterwereld. Dus hoe slaperig ik ook was, er borrelde een idee op: iets met beelden van youtube jatten van snorkelen op Koh Rok en daarmee een filmpje in elkaar zetten, maar dan wel met vissen en koraal wat ik wel echt zelf met mijn eigen ogen heb gezien. Ik kon niet wachten, maar ben toch maar verder gegaan met slapen...

Na het ontbijt aan de slag gegaan met het filmpje. Aangezien ik 2 telefoons bij me heb (voor als er 1 kapot gaat) had ik bedacht om met de ene telefoon de geselecteerde beelden van youtube te filmen die ik op de andere telefoon liet afspelen. Zo gezegd zo gedaan. Knippen en plakken, m'n favoriete reismuziekje eronder gezet (krijg ik vaak natte oogjes van...) en voila. De beelden van een gopro zijn vele malen kleurrijker dan mijn Denver. Is kijken of ik in Azië er 1 kan kopen voor een mooi prijsje. Gedownload naar mijn gallerij en klaar om te delen. Dus ik dacht: om ruimte te besparen verwijder ik dan de opnames. Wat blijkt: als ik de opnames uit de gallerij verwijder, dan verdwijnen de beelden ook in het gecreëerde filmpje in de gebruikte app!! Ik kon dus opnieuw beginnen...Al doende leert men...Ben er 2,5 uur zoet mee geweest. Haha. Maar ik ben blij met het resultaat...

Om 13 uur de scooter gepakt en weer naar de mangrove gereden. Ik kwam voor de 3de keer langs een constructie in het bos die mij intrigeert. Iemand is daar begonnen aan het bouwen van een huis met boomstammen. Nu toch maar op de foto gezet...Ik twijfelde heel erg of ik ging kajakken of gewoon alleen het verhoogde wandelpad van 750m lopen. Het is een labyrint van slootjes die ook dood kunnen lopen. En wat als de apen aan boord springen? Bij teveel twijfel niet doen heb ik met mezelf afgesproken dus ik ga de korte wandeling doen.

In afstand kort maar heb er heel lang over gedaan. Heb alle kleurrijke krabbetjes bewonderd. Rood, groen, blauw, geel, zwart. Het was laag water aan het worden en dan kruipen ze allemaal uit de modder omhoog om eten te zoeken. De gekleurde krabbetjes hadden 1 kleine schaar en 1 grote schaar. Wikipedia vertelt mij dat het dan een mannelijke wenkkrab betreft die de grote schaar gebruikt om te imponeren bij de vrouwtjes en te vechten met de mannetjes. De kleine wordt gebruikt om te eten. Heb niet echt interessante foto's of filmpjes kunnen maken ivm de afstand naar de grond en de grootte van de krabbetjes...Alleen met het blote oog was het interessant.

Op een gegeven moment viel mijn oog op iets bruin/grijzigs, op de grijze modder, wat ietwat glom (wat een gek woord?). Was het nu een natte wortel van een boom of een levend wezen? Iets zei me: ik moet even blijven kijken. En dat hield ik 1,5 minuut vol. Ja warempel, het is echt een levend wezen! Het bleek een modderkruiper te zijn. Met 2 ronde bolletjes op z'n kop en dat bleken zijn ogen te zijn. Een modderkruiper is een vis die zowel in het water als op het (natte) land leeft. Je kunt in het filmpje ook zien dat hij vinnen heeft. Weer iets aan mijn lijstje toegevoegd!

En toen zag ik een varaan tussen de wortels doorschieten! Zo mooi om te zien! Maar hij gunde mij geen beeldmateriaal helaas...Ik ben 5 minuten doodstil gaan zitten op het verhoogde pad, achter een boom, om te zien of hij terugkwam. Hij zat namelijk bij een waterstroompje dus dacht: misschien komt ie terug. Maar ik was ontzettend mn kont aan het verbranden op het hete asfalt, dus ben er toch maar even bij gaan staan. Helaas, na 10 minuten ben ik toch weer verder gegaan. 

Ik liep het stuk langs de rivier waar ik ook gelopen heb toen ik de dagtour hier heb gedaan. Ik zag nog wat modderkruipertjes aan de waterkant en grotere krabben. En stond weer versteld van de constructies die ze gebouwd hebben op het water. 

Het was alweer 15.30 uur dus hoogste tijd voor een lunch, langs het strand. Je merkt dat er steeds meer restaurants en resorts een poging wagen om ietwat bewuster met plastic om te gaan. Zo dronk ik vandaag een shake uit een rietje wat gemaakt was van planten. Maar het mocht ook wel wat kosten. 2,5x duurder dan bij mijn resortje...Via zandpaadjes het binnenland door, waar de locals wonen en waar doorgaans geen toerist te bekennen is. Maar dan moet ik er natuurlijk wél ff rijden! Haha. Ik wil altijd zo graag ff het echte Thaise leven filmen, maar het voelt heel erg alsof ik hun privacy aantast, dus vooralsnog laat ik het achterwege. Behalve wanneer er niemand te bekennen is. Dus heb wel 2 plaatjes geschoten...

Terug naar de bungalow. Geen grote avonturen voor de verandering, maar wel genoten van de kleine dingen. En een wasje laten doen, kan ik morgen weer met schone spullen verhuizen naar m'n nieuwe (toeristische) stekje in Ao Nang.