Etappe 3 Thakhek Loop

Zo, wat heb ik heerlijk geslapen! Dat had ik ook wel even nodig na de korte nacht van gisteren en de indrukken die ik gehad heb. Ondanks het matras...Ik snap dat er veren in een matras moeten zitten, maar verstop ze dan ook goed! 😨 Maar ik heb daar wel iets op gevonden: gewoon óp het zachte dekbad gaan liggen en de andere helft over m'n lijf heen slaan. Maar ook pas vanaf laat in de nacht, want het was warm zat zonder dekbed!

Vandaag ga ik proberen een rit van 150km te doen en anders 110km. M'n kont gaat de graadmeter zijn. Ik heb wel last, maar het is nog te doen. Ik hoop net zoveel te gaan genieten als de 2 andere dagen (maar dan 3x zo lang 😉). Dat is niet gelukt...Ik heb namelijk nóg meer genoten!!! 😇😂 Ik heb me voorgenomen om vandaag wat harder te rijden dan 40-50 km/u i.v.m. de lengte van de route. Het liefst kom ik uit bij de Konglor Cave, zodat ik een dag niet hoef te rijden, maar een dag kan genieten van de grot en de omgeving. Het werd tussen de 60 en 70 km/u, en dan wordt ik zelfs nog ingehaald door iedereen, inclusief de toeristen. De weg is grotendeels heel goed te berijden. Maar uiteraard knijp ik toch nog vaak genoeg in de remmen om wat beelden vast te leggen voor het thuisfront 🤗. De eerste 15 tot 20 km voelde ik me alleen op de wereld, met heel weinig verkeer en geen bewoonde wereld. Dat zijn de momenten dat ik het meeste geniet. 

In een grotere plaats (met een kruispunt incl. stoplicht i.p.v. alleen maar 1 rechte weg 😉😄) heb ik m'n 3de flesje zonnebrand gescoord. Ja sorry, de zonnestralen kunnen niet op hier 🙊😊. Wat ik ook geregeld heb daar? Je gelooft het nooit! Een WC! 🙈 Ik voelde weer krampen dus alle hens aan dek 😅. Mijn oog zag een hotel, ben er naar binnen gegaan. Niemand bij de receptie. WC?? Zie alleen kamers. Trap op, zie alleen kamers. Maar wel met open deuren met zicht op de wc's 😬. Ik hoorde een schoonmaker. Of ik a.u.b. 1 wc mag gebruiken. Geen woord Engels dus er zat niks anders op dan schaamteloos een hurkhouding in te nemen 🙈🤣. Maar ik zat uiteindelijk op een wc en dat was hard nodig! Pfff, houdt het dan nooit op...Maar voel me kiplekker en begin de dag met normale stoelgang dus maak me geen zorgen.

Plaatsje uit, nog door wat kleine dorpjes en de karstbergen doemen weer op. Heerlijk. En mooie bochtige wegen, omhoog en omlaag. Met de auto is het leuk om zulke wegen te rijden, maar op een scooter met de wind door de haren voegt er nog meer genot aan toe 😍. Halverwege maakte ik nog even een verfrissend uitstapje naar de Cool Pool. Moest even 4,5km over het mooiste dirtroadje tot nu toe, met gemak 40 km/u. Ik ben niet de enige zie ik. Ik parkeer de scooter en het wemelt er van de locals. Ik kom aan bij het poeltje. Mooi blauw helder water. Veel locals op een kleedje met een paar toeristen ertussen. In bikini...het geluk van de Laotianen kan niet op! 🤣 Heb me namelijk laten vertellen dat de meiden (en ook de mannen) hier in kleding zwemmen, omdat ze erg preuts zijn. Dus de mannen kunnen hun lol niet op natuurlijk 😉. Ik duik gewoon lekker met m'n kleren in het water. Maar ik ben gewaarschuwd: een meisje glijdt uit over het modderige hellinkje. Die hellinkjes ken ik ondertussen😊, dus extra voorzichtig. Aha, nu snap ik waarom het Cool Pool heet! Omdat het water heel koud is 😱🙈. Maar net te doen en heerlijk verfrissend na 6 weken 30plus graden. Na 10 minuten weer met de natte kleren op de scooter gestapt.

Ondertussen zag ik de wolken boven mijn hoofd wat grijze vormen aannemen. Benieuwd of de wolken nog van zich gaan laten horen of zien...Ik draai de weg weer op en ga gewoon weer verder met genieten. Voordat ik het weet rij ik Nahin binnen. De 110km optie. Ik hoefde er niet lang over na te denken: ik rij nog 40km door tot Kong Lor. Dit werd weer een hele andere omgeving. Kreeg een soort steppe idee, geliefd bij de waterbuffels. Lekker chillen in een modderbad of lekker langs de weg in de schaduw. Grote horens 😬, maar ze lieten me probleemloos passeren. Het scheelt dat er wat snelheid zit in de scooter 😊. En moet steeds grinniken als ik varkens over de weg zie waggelen 😄. Ook kom ik meerdere bruggen tegen, waar je over planken moet rijden. Ik rij langs een prachtig groen rijstveldje. Ze waren aan het oogsten. Ik heb vriendelijk gevraagd of ik een foto mocht maken. Van de man kreeg ik een knik, het jongetje van 5 hield zijn hand op want zou wel graag geld willen. Ik knikte ook, maar dan van links naar rechts...Maar nam wel de beelden 😉. De weg werd de laatste 10km verschrikkelijk slecht! En ik moest nog haast maken om voor het donker aan te komen. Maar dat lukte. Voor het geval het een lezer nog niet opgevallen was: ik heb een FANTASTISCHE dag gehad!! Onderweg bedacht ik me dat ik me zelfs een beetje geneer voor het feit dat ik zoveel aan het genieten ben. Maar ja, ik kan er niks anders van maken...

Ik heb een bungalow kunnen bemachtigen met river view. Wat een heerlijke omgeving 😍. Morgen zal ik wat beelden delen. Tijdens het avondeten blijkt er kortsluiting te zijn, gevolgd door een lichtflits (die ik zelf niet gezien heb). Ik had al aangegeven bij de receptionist dat er iets mis is met de wifirouter, want m'n telefoon kon het IPadres niet verkrijgen. Het bleek te kloppen, want de lijn was afgesloten bleek. Later volgde die lichtflits. Het 1 en ander heeft misschien wel met elkaar te maken? Dus nu zit ik nog te bloggen bij het restaurant, want daar is wel wifi. Maar er is ook geen licht en electriciteit meer in mijn bungalow, dus even afwachten hoe dat afloopt...De monteur is onderweg. Misschien alsnog wc en badkamer delen 🙈.