De Konglor Cave

Vandaag stond het bezoek aan de Konglor Cave op het programma. Je gaat daar met een smalle lange boot 7,5km door een pikzwarte (!) grot. Maar voordat het zover is...Je kunt er in een kleine 10 min zijn door er met de scooter naartoe te rijden. Of met de taxiboot in 30 á 45 minuten door een prachtige omgeving. Er hangt een prijskaartje aan, maar heb voor de taxiboot gekozen. Het is té verleidelijk om dit te laten schieten én ik steun hiermee de plaatselijke bevolking die rondom de rivier leven.

Om half 11 voeren we weg. Uiteraard een privé-schipper 😉. Ik was de laatste gast nog, dus geen mogelijkheid om kosten te delen. Het valt me meteen op dat er ontzettend veel obstakels in het water liggen en dat het dikwijls erg ondiep is. Maar mijn schipper was zeer bedreven en wist precies wat ie deed! Zo nu en dan een kontschraper 😄. Ik hou rekening met een gat in de bodem gedurende de rit 😂. Ik wist op een gegeven moment precies wanneer de volgende kontschraper eraan kwam, want dan ging hij opeens veel vaart maken om over het obstakel te kunnen glijden, om zo natte voeten van het duwen te voorkomen. Al zijn natte voeten hier absoluut geen straf...Nu snap ik ook waar de tijdsindicatie 30 á 45 minuten vandaan komt: met meer personen in de boot loop je zeker vast en moet er dus aangeduwd worden .

Voor de bevolking is de rivier heel erg belangrijk. Je ziet ook goed wat hier allemaal afspeelt: vissen met een rieten basket, groente verbouwen, koeien en waterbuffels aan het grazen en badderen, waterpompen om het water naar de huisjes te pompen, de was doen. Leuk om dat vanaf het water te kunnen zien. En niet te vergeten de jungle en omringende bergen! Na 30 min was de rit helaas alweer voorbij 😉. Maar het was nog niet klaar...Ik mocht namelijk overstappen in een andere boot om de grot te doorvaren. Met een andere schipper, eerst 100m lopen naar de ingang van de grot. Hoofdlamp aan en daar gaan we. Echt pikkedonker 🙈. Mijn lamp gaf niet veel licht en de schipper was continu met zijn scherpere lamp de omgeving aan het scannen om zo veilig zijn weg te kunnen vinden. Super knap. Maar die lichtbundels waren erg klein vergeleken met de inmense ruimte waar we doorheen vaarden, dus je kreeg niet veel mee van hoe de grot er nu echt uitziet. Maar wel een superavontuurlijke ervaring. Want het ging ook nog eens best wel rap...

Ik zie blauw licht verschijnen en er doemen stalagtieten en stalagmieten op. De boot legt aan en ik mag uitstappen. Er is een looppad aangelegd om dit deel van de grot te voet te verkennen. De schipper vaart de boot door naar de andere kant en ik ga in mijn eentje op ontdekkingstocht. Ik hou dr van! Ik kom graag in grotten. Het was overigens best wel benauwd binnen, maar in de boot voelde je de wind en was het heel aangenaam. Ik stapte weer in de boot en we vervolgden onze weg in de grot. Onderweg kwamen we verschillende tegenliggers tegen, maar gelukkig goed zichtbaar vanwege de hoofdlampen 😊. 

En daar was na 7,5km weer zonlicht en de groene wereld lachte me weer toe. Na een paar minuten legden we aan. Er bleek een mini dorpje te zijn van 8 huizen ofzo, waar je eten en drinken kon kopen en de tijd kon nemen om rond te lopen en wat info over het gebied in je op te nemen. Ook kon je zien hoe ze hier allerlei kledingstukken en kleden weven. Er kwam nog een groep monniken aangereden. Eentje vroeg heel vrolijk: "how are you and where are you from". Toen ik antwoordde werd hij angstvallig stil en moesten de andere monniken lachen. Hij kreeg ineens door dat ik een vrouw ben en monniken en vrouwen dat is een beetje een dingetje 🤣. Dus ik liep lachend weg...In principe kreeg je 2 uur de tijd om daar te verblijven, bijvoorbeeld door een lus te mountainbiken. Maar na wat gedronken en gegeten te hebben en een sanitaire stop (op zo'n heerlijk fris ruikende en ogende hurkwc!! 🙄)  zijn we na een half uur begonnen aan de terugweg. Ook dit was weer een hele mooie ervaring, maar voor mij was de etappe van gisteren het hoogtepunt van de loop en niet de grot zoals velen van mening zijn. Maar had het zeker niet willen missen!

Overigens maak ik de loop niet rond. De laatste 140km van de in totaal nog 180km zijn namelijk over de drukste weg van Laos, met heel veel vracht-en busverkeer en een veel minder mooie omgeving. Dat zou echt afbreuk doen aan de ervaring van de andere 3 etappes. Dus ik had na etappe 1 al besloten dat ik dezelfde weg terug ga, maar dan in 2 dagen i.p.v. 3. De omgeving is zo prachtig dat ik het ervoor over heb om die 260km terug te rijden. En ik ben daarin zeker niet de enige...Afhankelijk van wat voor (nieuwe) dingen ik mee ga maken onderweg zal ik besluiten of ik wel of niet ga bloggen de komende 2 dagen. Oja...en heel misschien ga ik vannacht de wekker zetten om Ned-Dui te kijken 🙊.