Etappe 1 Thakhek Loop

Vanochtend kon ik rustig aan doen, want om 12 uur kreeg ik pas mijn was terug. Helaas niet bepaald schoon 😏, maar het rook iig weer fris...Nog even een baquette met kip naar binnen werken voordat ik vertrek en de wc nog een keer opgezocht. Het zal toch niet?! Weer aan de dunne 😥, maar toch anders. Ik kreeg wel weer een kramp, maar voel me niet belabberd en het eten ging er vandaag niet met tegenzin in. Dus ik ga maar gewoon...🤞

Om half 1 reed ik weg. Ik had maar 500m nodig om Thakhek uit te rijden, dus dat begint iig al beter dan de Loop in Pakse 😉. Wat hier wel opletten geblazen is, is al het grote vrachtverkeer wat hier van en naar Thailand en Vietnam gaat. Maar de wegen zijn niet zo druk als in NL, dus meestal kunnen ze met een wijde boog om me heen en anders doen ze even toet toet 😊. Eigenlijk vrijwel meteen doemen de karstgebergtes op. Heerlijk! 😍 Hiervoor ben ik naar Laos gekomen. Wat een genot om zo'n omgeving per scooter te doorkruisen. Alleen jammer dat de vergezichten niet allemaal helder zijn. Ik moet er nog achterkomen of het vocht is of gewoon heiïg...Dit gebied staat namelijk wel bekend om de mogelijkheid tot weersomslag en daling van temperatuur. Maar ben op alles voorbereid...(of course 😜).

Ik wilde een aantal grotten bezoeken op de route. Ik heb mijn scooter veilig bij een meneer gestald, op aanwijzing van de verhuurder. Er worden hier namelijk veel scooters gestolen...De eerste grot was zo'n 200m lopen vanaf de doorgaande weg, langs een riviertje. Ik kwam bij de grot, maar ik voelde stront aan de knikker. Bijna letterlijk! 🙈 Ik moest héél snel een plekje vinden om m'n behoefte te doen! Dus ik terug naar een afslag richting de rivier en op een niet heel veilig plekje moest ik toch echt m'n broek laten zakken 😂. Sorry voor de beelddenkers! Sjongejonge zeg, wat een toestand met die darmen 🤭. Maar ja, het is niet anders...En op naar de grot. Ik daalde in een donker gat naar beneden, met m'n zaklamp. Ik wist het niet zo goed: doorgaan? Maar hoe dan? Door het water? Maar het stonk er zo. Weet je wat, klim gewoon weer naar boven en ga naar de volgende die toeristisch is, dus makkelijker begaanbaar. 

Op de terugweg heb ik nog een zijpaadje genomen. Deze kwam uit bij een klein meertje met bruin water. Ik vind het er altijd vies uit zien dat water hier, maar dat heeft puur met het soort zandgrond te maken. 4 mannen waren aan het vissen. Ik heb ze netjes begroet en even staan kijken. Ze proberen kleine visjes te vangen. Op naar de scooter en verder op onderzoek uit. Ik heb wel besloten dat ik geen andere grotten ga bezoeken. Voor die grotten moet ik 2 tot 6km over hobbel de bobbel paden en dat zie ik nu niet zitten met die darmen...

Zo nu en dan door dorpjes en langs een paar afgravingen. Ook hier zwaaien ze graag naar je. Vandaag een record: 1 volwassene en 5 kinderen (!) op 1 brommer!🤦En natuurlijk de koeien én de varkentjes ontwijken. Het wordt wel steeds rustiger met vrachtverkeer als ik de afgravingen ben gepasseerd. Ze blijken veel puin van de afgegraven karstgebergtes te vervoeren. Ik nader een brug over een rivier en zie dat er allemaal dode bomen midden in de rivier staan. Mooi gezicht! Met een mooie omgeving 😍. Het is een feestje om hier te rijden! 

Na 57 km rij ik de oprit van het Guesthouse op. Bijna jammer dat ik er al ben 😉. Ligt erg mooi tussen de bergen in. In the middle of nowhere. Niemand die Engels spreekt 🙄. Dus ik krijg iemand aan de telefoon: "o sorry, i didn't check my mail for new bookings". 🤨 Maar ik werd naar een bungalow gebracht. Een mooie roze kamer ☺️. Ik ga me opfrissen, filmpje maken en om 19 uur eens informeren waar en of ik hier op het terrein ergens kan eten. Maar voordat ik de deur uitloop, doe ik m'n cameratelefoon aan de oplader. Ik heb een heeeeele grote les geleerd! 🙉😲 Ik zocht op de wereldstekker het juiste formaat. Maar voortaan moet ik bij het testen van het 2de formaat eerst de pinnen van het eerstgeprobeerde formaat wegstoppen!! Dat deed ik dus niet dus ik kreeg een behoorlijke opdonder 😬🥴. Zo voelt dat dus...weer een ervaring rijker 😌. Maar hou het liever bij deze ene keer! 😅 Het duurde ff voordat m'n handen stopten met trillen...

Op zoek naar eten. Dat zou bij het naastgelegen zwembad moeten zijn, wat van dezelfde eigenaar is, maar het was daar al donker. 2 mensen deden juist de deur op slot. Geen Engels uiteraard...Dus gevraagd of ze de eigenaar even wilde bellen. Hij kwam net aangereden en ik vroeg hem of ik nog kon eten. De kok was net naar huis, maar die werd gewoon weer opgeroepen en ik mocht gewoon eten bestellen. Ik voorop met m'n zaklamp door het donker naar het terras en hij heeft een rondje gelopen om werkelijk alle lichten weer aan te doen. Allemaal speciaal voor mij 🤩😆. We hebben tijdens m'n maaltijd samen wat gekletst over Laos en na een uur kon de toko weer gesloten worden...Na m'n sanitaire stop in het wild trouwens geen probleem meer gehad met mijn darmen. Maar ja, wat zegt dat?