Op avontuur met de bus door Laos 😲

Het ging vandaag echt gebeuren: op doorreis naar Thakhek! Helemaal opgeknapt? Ja, dacht ik bij wcbezoek 1, oepsie dacht ik bij toiletbezoek 3 😬. Maar toen waren m'n darmen leeg dus dacht ik ga er gewoon voor! Ik werd netjes op tijd opgehaald en bij de VIP Express afgezet. Heerlijk veel beenruimte en ligstoelen 👍. En een wc. Maar de vraag is altijd of we die wel kunnen gebruiken?? Niet dus... Om 8 uur rollen we weg. En het werd me toch een reis!! Om deels nooit en deels snel te vergeten 🙉! Ik zal jullie alvast een klein beetje uit de spanning halen: het had niets met m'n darmen te maken...Die hebben zich op 2 krampen na goed gedragen 😅.

De planning was een rit van 5 á 6 uur. Nou het zal mij benieuwen! Onderweg pickten we ook nog locals op, voornamelijk bij benzinestations. En tot mijn verbazing gingen er gewoon 2 scooters de ruimbagage in 😂. Alles kan hier... Zo'n 45 min onderweg en weer een benzinestation (=BZS). Waarom duurt het toch zolang? Ik hoorde gegris tussen heel veel gereedschap 🤔. Na 10 min ging ik even polshoogte nemen buiten. Ai, sleutelen en water bijvullen. Maar we konden blijkbaar weer verder. 🤞 Nog geen 20 min later wéér een BZS! 🙄 Weer sleutelen en water bijvullen. Een slang leek lek te zijn, want het spoot er aan alle kanten uit. Lang verhaal kort: dit ging door tot half 3! 20 min rijden en dan 10 tot 15 min stilstaan 😥 . Dan duurt zo'n rit lang kan ik je vertellen...Maar het mooie? Zero frustraties gezien bij alle medereizigers! Het hoort er gewoon bij hier in Laos en je ondergaat het gewoon. Dat is wel weer het mooie ervan...

Onderweg heeft de chauffeur veel koeien en jaks met grote horens moeten ontwijken 🙈. En maar toeteren. En denk maar niet dat die koeien er harder van gaan lopen. Veel te warm voor! 🤣 En op de scooter lijken de wegen hier prima, maar in de bus wordt je alle kanten op geslingerd. Poeh hé! Ik merkte dat ik wel wat wagenziek werd en hoofdpijn kreeg. Maar vond het veel waard dat m'n darmen alles binnen hielden! 😅 We stoppen in een straat met allemaal winkeltjes. En voor ik het weet loopt de hele bus vol met verkoopsters van gebraden vlees, fruit, ei, mais en weet ik wat niet meer 😂. Geweldig! Er waren er zeker 15 in het gangpad. Maar nee, sorry, ben net ziek geweest 😬. 

Het goede nieuws van vaak stoppen is dat je alle mogelijkheid hebt om te plassen. En elke keer denk je: als de bus maar niet zonder mij wegrijdt! Voel je em al aankomen?? We stopten weer bij een BZS en ik zag ons monteurtje naar een soort garage lopen. Ik dacht: eindelijk materiaal voor reparatie. Ik was toe aan m'n 3de plasbeurt. Dus door de hurken en opeens hoor ik toeteren. Oh oh, niet wegrijden hè?! Klein beetje paniek. Afknijpen lukte niet dus op goed geluk. Ik dacht: m'n buren zullen me vast missen en aan de bel trekken. Ik loop de wc uit en ja hoor ik zie de bus de weg opdraaien! 😱😭 Ik had maar 2 seconden paniek en herpakte me meteen. Er stond een groepje jongens met brommers. En zij zagen het al gebeuren. Dus ik maak een broem broem gebaar met m'n handen en er komt er 1 aangesjeesd. Ik spring achterop en gas erop! En al die gasten lachen joh! Want ja, er zit wel ff een Europeaan opeens bij je achterop! En dat is hier heel wat 🤗. We hadden de bus niet in het zicht, maar wist ook dat ie om de haverklap moest stoppen dus hield me rustig. Na 1 km kwam er een splitsing. Ik zei: "Thakhek!" En hij wist genoeg. En ja hoor, 500m verderop staat de bus, vóór een andere bus. Ik stap af, geef hem een fooitje en loop naar de bus. De bus liep leeg? Ik liep naar m'n stoel toe voor m'n spullen en toen sloegen de 6 buren hun hand voor de mond: "oh sorry, we didn't see you where missing!" Ach, eind goed al goed. En ik ben weer een avontuur rijker ☺️.

Er was ook goed nieuws: we mochten om half 3 eindelijk overstappen op een andere bus. Een lokale bus met minder beenruimte, maar ach, als tie maar doorrijdt! Ben er nu wel klaar mee 🙈. Er erg warm, zeker als je bil aan bil zit met je buurman 😅. Op de voorste rij met goed uitzicht (namelijk met m'n neus op het raam, boven de chauffeur) en beter voor de wagenziekte. M'n hoofdpijn verdween gelukkig. Na 9 lange uren, om 17 uur, kwam ik bij m'n accomodatie aan, Villa Thakhek. De was afgegeven, scooter gehuurd voor de komende 6(?) dagen en gegeten. Morgen gaat het grote scooteravontuur van 450 km beginnen.