Cuc Phong NP

Zo, wat een slechte nacht heb ik achter de rug 🙄. Ik begon er al mee dat ik ónder de hangmat lag i.p.v erín 😂. Ik stapte ietwat te enthousiast in, dus ik draaide een rondje 🙈. Vervolgens sliep ik heel slecht in. Dat komt denk ik omdat ik tot laat bezig was met het blog (ik was aan de late kant thuis en aan de praat geraakt), dus m'n hersens waren nog te actief. Ook zat er een beste baas kikker onder me in de vijver en zijn geluid galmde lekker tussen de bergen 😨. Toen werd ik om 14.40 uur wakker en dacht ik: Ajax-Juventus! Had me voorgenomen dat als ik rondom de wedstrijd wakker word, dan ga ik kijken 😊. En na de wedstrijd krampen en jawel...diarree 🙄. Toen ben ik maar in bed verder gaan slapen en de wekker wat opgeschoven! 

Ik had in de ochtend nog een keer diarree, maar voelde me niet zo belabberd als eerder deze reis. Dus ik heb het risico genomen om toch op stap te gaan. Zij het wat later dan gewenst, maar dan maar wat later op de dag terug...Wel voor de zekerheid een schone onderbroek en broek mee! En een wc-rol 😉 (doe ik altijd trouwens...). Ik ga vandaag naar het oudste Nationale Park van Viëtnam, Cuc Phong. Dit is 55km rijden met de scooter, de eerste 15km dezelfde weg als gisteren. Ik laat de bergen achter me, dus het middenstuk van de rit is wat minder boeiend. Kan ook weleens fijn zijn 😄. Gewoon doorkachelen i.p.v steeds m'n nek verdraaien en foto't/filmpjes maken. Maar niet te vaak hoor...😊. Ik rij een aantal kilometers over een weg, waarlangs zeker 10 bedrijfjes langs de weg grafstenen aan het maken zijn met de hand. Superknap!

En dan doemen de puntige pukkels weer op. Ik rij het park binnen en koop een toegangsticket. Je krijgt hier in Viëtnam alleen moois te zien als je betaalt helaas...Maar niet voordat ik m'n darmen heb geleegd. In de wc gelukkig! 😅 Het is 20 km rijden door het park, naar het verste punt waar je met de scooter kunt komen. Het is een vrij smalle vlakke weg, omsloten door jungle. En heel veel vlinders! Eind april en mei vliegen er miljoenen vlinders hier. Ik ben blij dat het er nu nog maar 245.000 zijn 😊, want we hebben de grootste moeite om elkaar te ontwijken 😄. Dat lukt ook niet altijd…En dat geldt ook voor de hevig behaarde rupsen die bedenken aan een zijden draadje zich te laten zakken uit een boom en besluiten om op ooghoogte te blijven hangen 🙄. Steeds als ik de scooter stil zet, zie ik bijzondere dingen. Een mooi gekleurde vlinder, blauw torretje, gekleurde rupsen of een hele grote grijze kever van 4 á 5 cm groot! Als die vliegt is het net alsof er een drone boven je hoofd vliegt, zoveel herrie geeft ie!

Ik parkeer na 20km de scooter en ga te voet verder. Een rondwandeling van 6 km door de jungle. Ik zie meteen al hele grote spinnen die hoog op de poten staan, maar super iel zijn (speciaal voor Dita mijn hand erbij 😉). En een mega grote bruine vlinder, die je bij ons alleen in vlindertuinen ziet. Het gaat gestaag omhoog. Ik ben met stijve kuiten wakker geworden i.v.m. al het traplopen de voorgaande dag, maar ook vandaag word ik niet gespaard. Maar ja, met de scooter langs of over de puntige pukkels rijden is heel gaaf, maar ik moet natuurlijk niet verbaasd zijn dat het al lopend bedwingen van die pukkels een ander verhaal is 😅. Dus al snel ben ik weer drijfnat, maar blijf ik toch genieten. Ik maak een uitstapje naar een (nog hoger gelegen) grot. Daar kom ik een jong Viëtnamees stel tegen en aangezien het een donkere gladde grot was, gaan we met z'n 3en met zaklamp de grot verkennen. De ondergrond is erg vochtig dus het is zo nu en dan glijden en elkaar omhoog hijsen. We komen op een punt dat klimmen nog net lukt, maar terug naar beneden wordt een dingetje 😁 Dus ik geef aan dat we beter niet verder kunnen gaan. Ik was al op het punt beland, dat ik niet meer verder kon omdat ik geen grip meer had. Dus ik heb geklungeld om me om te draaien en me op mijn gat over de modderige rots af te laten zakken. Avontuurlijk was het weer wel 👍.

Ik kom aan bij de 1000 jaar oude boom. Lekker breed van onderen, iets breder dan ik 😂. De route is nu ongeveer op de helft, dus ik verwacht bijna dalen. Fout gedacht! We, ondertussen liepen we met 7 man achter elkaar aan te hijgen, kregen het steilste stuk voor de kiezen 🙉 . Poeh hé! En dat zeker een half uur. En daarna, super steil naar beneden, soms glibberen en glijden. Ondertussen werden mijn benen loodzwaar, dus de laatste 1,5km was even op de tanden bijten. Maar ik kreeg nog een toetje die de pijn wat verzachtte: een dikke vette grote creepy spin, die een heerlijk maaltje van 2 behoorlijk grote vlinders met geweld aan het verorberen was! Wow!! Ik geloofde m'n ogen niet, zo groot 😱! Maar ik vond het niet nodig om bij deze jongen m’n hand ernaast te houden 😜.

En daar is de scooter weer, die me gaat laten uitrusten onderweg naar 'huis' 😊. En de darmen hebben zich top gedragen 😅. Nu eerst een koud colaatje en vol gas terug. De zon is al achter de bergen...maar ik red het nog voor het pikkedonker thuis te zijn. Maar het bloggen liet ik even voor wat het was, dat wacht maar een keer een dag…Had even behoefte aan helemaal niks!