Angel's Billabong en Broken Beach

Wat een avontuur was het vandaag! En het is me eindelijk gelukt om een paradijs voor mezelf te vinden op Bali! 🤗 Al moest ik wel het eerste deel delen met de toeristen...

Ik sliep weer lekker op tijd na de enerverende reis. En dat moet ik ook maar gewoon vol blijven houden, want ook hier is het onmogelijk om langer dan tot 6 uur te slapen. Kakelende kippen, rijdende scooters en de achterburen die ook al aan het kakelen zijn. Om half 9 stap ik op de scooter om een ontbijtje buiten de deur te scoren. Oh nee hè 🙈, een uur lang heb ik weer naar die herrie van die dansgroep moeten luisteren op de tv die daar aan stond! Met het geluid ietwat te hard 🙉. En toen kwam er ook nog een stoetje luidruchtige Balinezen voorbij die ongetwijfeld een ceremonie gaan doen bij een tempel (videootje op blog).

Om 11 uur ben ik er klaar voor. Ik verwacht een avontuurlijke rit van 18 km. Maps.me zegt 2 uur 🙊 en Google Maps 1 uur. Ik ga het beleven! De wegen schijnen hier namelijk super slecht te zijn 😬. Het heerlijke smalle pad af en dan de weg op. De eerste 8km ofzo gaat nog goed, slingerend door het binnenland. Wel heel erg smal en de auto's denken hier dat ze breed zijn 🙄 maar het lukt me steeds nog om niet de spiegels te laten kussen. En dan gaat het beginnen! 😂

Oké, zo slecht dus 🙊. Overal gaten en/of losliggende stenen. Ik ben blij dat ik een sport BH aan had en geen push up, anders waren ze tegen m'n kin aan gedanst denk ik! 🤣🤣🤣 Goeiedag zeg, ik heb nog nooit zo lang op een gatenkaas weg gereden. Maar ik had er lol in! En heuveltje op en heuveltje af oppassen dat ik niet wegglij over de steentjes. De auto's slipten gewoon naar boven. Maar ik ging lekker. Had ook niet anders verwacht 🤭🤗. En ik denk dat het op de scooter fijner is dan in een auto! 1 weg hadden ze een soort van al geprepareerd om te asfalteren, dus geen gaten, maar wel dirtroad. Lekker stoffig dus. Maar daar was ik natuurlijk op voorbereid. Ik had een buff over m'n mond en neus getrokken om al het stof én uitlaatgassen buiten m'n lijf te houden...

En uit het niets een gladde nieuwe asfaltweg voor een km of 4. Maar de laatste 2km was dan toch weer grind en gaten. En dan nader ik, na 1:15 uur de bestemming en de eerste kliffen verschijnen. Nu merk ik hoe, onbewust, gespannen ik de gaten heb ontweken, want mijn nek en schouders doen helemaal zeer! Ik zie rechts een smal paadje naar een klif gaan en zie daar niemand. Dus ik moet daar ff naartoe natuurlijk 😉. Ik parkeer de scooter en dan zie ik dat Jingga m'n scooter gezegend heeft met een offer ritueel 🙊. Ik loop naar de rand en die kleuren weer!! Het went gewoon nooit denk ik. Daarna parkeer ik de scooter bij alle anderen en ga eerst maar eens even lunchen, met uitzicht op andere kliffen 😍. En nu ik weer ontspan, is de pijn in m'n lijf meteen weg...

De trap af naar Angel's Billabong. Dat is een stukje rif tussen 2 rotsen in, met een hele mooi lichtblauwe kleur in het midden, daar waar zand ligt. Het is een plaatje! Bij laag water mag je er zwemmen, maar bij hoog water is het te gevaarlijk, want als er een golf in slaat, kun je door de zuigkracht de zee in getrokken worden. En nu is het middelhoog water...Daarna door naar Broken Beach, 5 min verderop. Dat is een strandje beneden een steile klif, met wederom super mooi blauw water en daarvoor een natuurlijke boog, gecreëerd door zeeërosie. 

En daarna gaan de toeristen weer terug en op naar de volgende 'attractie'. Maar Eetje heeft allang smalle paadjes over de kliffen zien slingeren, dus ik sla nog wat water in, de wandelschoenen had ik al aan, dus ik ga op avontuur. Ik ga eens kijken of ik tot aan Manta Bay kan komen, daar waar de mantaroggen meestal vertoeven. Al snel kom ik bij wederom een prachtig uitzicht met de zee nóg blauwer! En er zwemt een grote schildpad in het helderblauwe stuk, dus heel duidelijk zichtbaar van bovenaf de klif. Tof!

Ik volg het paadje verder en bij vertakkingen blijf ik altijd aan de kant van de kliffen, dus zo kan ik niet verdwalen. Het gebied is ook best wel open, dus overzichtelijk. Ik creëer wat herkenningspunten door het beeld van bomenpartijen in mijn hoofd op te slaan. Zo doe ik dat ook in NL 😊. En dan zegt m'n onderbuik dat ik van het paadje af moet en 30m richting klif moet lopen. Wauwww! En uffff! Dat uitzicht 😍. Adembenemend mooi! Ik vermoed dat maar weinig mensen dit beeld te zien krijgen van bovenaf en dat maakt het voor mij nóg specialer.

Ik loop een tijdje niet in de buurt van de kliffen en deel de schoonheid met een paar koeien. En ook nog iets anders, maar wat? Ik hoor me daar toch een geritsel! Maar kan niet zien wat het zijn. Ik liep doorgaans in de zon, maar met een aardig windje dus was heerlijk. Maar nu even zonder wind en dat is een groot verschil met 28 graden 😅. En dan lijkt rechts van me Manta Bay te zijn, maar hoe kom ik bij de klif 🤔. Gevonden! Hier liggen de snorkelboten, op zoek naar Mantaroggen. De snorkelaars zwommen in het donkere gedeelte, dus daar kon ik geen roggen zien. Maar geen nood, ik ga 1 dezer dagen ook nog daar in het water liggen...

Ik besluit daar even te gaan zitten en te genieten van het uitzicht. En dan, vlak onder me springen er opeens 2 grote dolfijnen uit het water! 😍 Snel de camera erbij en filmen maar. Ze bleven met een stuk of 8 zeker 10 tot 15 min lang in de baai zwemmen, maar helaas niet meer de hoge sprongen van voordat de camera draaide...De schippers hadden het ook in de gaten, dus ze stuurden de snorkelaars richting de dolfijnen. Die hebben een geweldige ervaring tussen de dolfijnen!

Ik ga weer terug, want heb nog maar 1 flesje water (600ml). Zowaar kom ik 3 toeristen op 2 scooters tegen. Ook leuk op dit terrein! En dan hoor ik weer dat geritsel. Aha, een groep apen! Ik blijf stilstaan en pak m'n camera om te filmen. Maar opa aap is er niet van gediend en maakt aanstalten om mijn kant op te komen. "Oké oké, ik ga al!" 😬 Het wordt ondertussen wel zwaarder wandelen en het zweet stroomt van m'n lijf. En toch vind ik dat ook wel lekker. Het gevoel dat ik lichamelijke arbeid aan het leveren ben. Nog even naar het mooiste uitzichtpunt om te kijken of ik een mantarog kan spotten. Nee helaas, maar wel weer een schildpad...Ik kom weer tussen de mensen. Het water is op, dus ga ff bijtanken 😅.

En dan op naar de scooter. Ik wil het sleutelgat openen met het zeshoekige deel van de sleutel (beetje vaag verhaal, maar de scooter heeft een dubbel slot: stuurslot en gesloten sleutelgat en die krijg je vrij door een 6hoekige sleutel in een 6hoekig gat te doen en dan te draaien). Maar er zit maar 1mm beweging in 😬. Oepsie 🙈. Ik krijg dus het sleutelgat niet vrij, dus kan ook de sleutel er niet instoppen om te starten! Ja en nu? Ik sta bij een winkeltje en zie een man staan. Die gasten weten overal een oplossing voor, maar hij liet liever z'n zoon ff kijken. We kregen het niet voor elkaar en een handjevol toeristen ook niet. Ik wilde Jingga bellen, maar had geen bereik. De zoon wilde ook wel ff proberen en het lukte hem om contact te krijgen. Maar Jingga had ook geen foefje en zou op de scooter mijn kant op komen. Maar dat duurt zeker een uur en wilde me niet snel gewonnen geven. Ik probeerde hem uit te leggen dat hij die zoon uit moest leggen dat ik iets smals en stevigs nodig had. Maar Jingga begreep me al niet...Er kwam een Indo bij die wel Engels kon en toen kwam de zoon terug met een schroevendraaier. Ik vroeg een toerist de zeskantige sleutel om te draaien zodat er een mm ruimte kwam, stak de schroevedraaier in die ruimte en duwen maar! Ja, ja, ja, ja, jaaaaa, gelukt! 😅💪 Dus Jingga gebeld dat hij weer huiswaarts kon keren...

Zou de terugweg net zo avontuurlijk voelen? Of een pain in the ass, letterlijk en figuurlijk...😬. Nou, gewoon weer genieten hoor! 🤗 En dan valt d eacooter opeens uit! 🤔 Blijkt dat de sleitel door het gestuiter blijknaar 1 standje gezakt is 🙊. Dus doordraaien en dat heerlijke geluid van een draaiende motor 😅. Ik rij deels een andere weg en het lijkt iets minder dramatisch alles bij elkaar opgeteld dan de heenweg. Was ook een mooiere route, omdat ik hoger reed en dus mooier uitzicht op het binnenland. Ik was dit keer ook maar 1 uur onderweg. 

Ja, dat was gewoon wéér een fantastische dag!