Mijn 1ste officiële werkweek, in een hittegolf! 🥵🙈

11 augustus 2020 - Gilze, Nederland

Zo dat was me het werkweekje wel! De 1ste week was meteen een beproeving met deze warme temperaturen! 😅😬 En ik in de voorgaande weken maar verkondigen dat ik geen last heb van de warmte 🙈. Nou, ik moet erop terugkomen...het lijf heeft er na 2 weken warmte duidelijk moeite mee gekregen! En 2 dagen achter elkaar 10 uur werken in 34 graden helpt het lijf dan ook niet echt 😉. Maar ik klaag niet hoor! 🤗

Ik mocht meteen zelfstandig aan de bak. 2 van de 4 dagen een stagiair of vrijwilliger mee en 2 dagen alleen. Ik kwam voor een aantal uitdagingen te staan, maar ik vind dat ik tevreden terug kan kijken! En verbaas me over de rust die ik in die situaties bleef behouden...Op de eerste dag moest ik samen met een stagiair een groot vak bouwen met 18x50m aan netten in de Loonse en Drunense duinen, schapen doorzetten van oude naar dit nieuwe vak en oude vak afbreken. Een grote klus voor de hele dag, in de verzengende hitte! 😅 En dan ook nog 1 iemand 1,5 uur bezig met netten repareren, omdat konijnen hebben huisgehouden en het onderste draad op meerdere plekken hebben doorgeknaagd! 🤨 

Maar toen, bijna klaar met opzetten nieuwe vak. Belt Baas Bart: "ik word net gebeld door een voorbijganger in de duinen dat de kudde losgebroken is. Dus ga maar ff kijken". Ik:"oké prima, we gaan kijken". De rust zelve, alsof het niks is! 🤷‍♀️ Ik had nog nooit zelfstandig met honden een kudde bij elkaar gedreven, alleen toegekeken. 2 honden uit de auto (Close en Glenn), maar Close mag niet rennen ivm blessure dus kort bij. Allebei een hond, maar Glenn luisterde niet naar stagiaire. Dus gewisseld, Close luistert ook niet naar stagiaire 🙈. Ze luisterden wel naar mij, dus ik maar met 2 honden aan de gang. Op zoek naar de kudde, maar 275 schapen en geiten zijn niet moeilijk te vinden 😉. 1 net meters losgelopen en daar staan ze dan, verspreid over heuveltjes in het bos. "Glenn, come by, walk on, lay down, away, stay, that will do. Nou zo dus, en hop de kudde bij elkaar. De Ooi-Ooi-roep en ze lopen braaf achter me aan 🤗. En ik loop ze via het oude vak naar het nieuwe vak. Missie volbracht! En de rest van de dag mezelf afgevraagd hoe het toch kan dat ik er niet zenuwachtig van werd...😇. Conclusie: ik kruip op zo'n moment niet in mijn hoofd  maar handel op intuïtie en geloof erin dat ik het kan.

Volgende dag, met een vrijwilligster naar Slot Loevestein en het vestingsstadje Heusden. Beide locaties liggen prachtig! 😍 Maar de grond van Loevestein was verschrikkelijk hard! Ik heb veel oerkrachten en oerkreten nodig gehad om de ijzeren punten van de paaltjes de grond in te krijgen! (Heeft geresulteerd in een hevig verzuurde arm voor 3 dagen 😬) En dat in de hitte. Het zweet gutste overal uit en de krachten vloeiden weg...Schapen overgezet van oud naar nieuw, vak afbreken in heusden, water geven en mank schaap vangen en behandelen (voor het eerst zelf hoefnagels bijknippen) en 30 min voor eindtijd terug op stal. Ik bel de baas of we nog iets kunnen doen. "Ja, ik ben net gebeld door een voorbijganger in de duinen. Een geit zat met poot klem en lijkt z'n been gebroken te hebben. Graag de aanhanger aankoppelen en de geit ophalen. Mevrouw heeft de geit wel bevrijd".

Dus, daar gaan we dan. Met pickup en aanhanger de mulle zandpaden op. Als dat maar goed gaat 🙈. Maar eerst de geit zoeken tussen al die heuvels! Die vonden we na 30 minuten en liep gelukkig niet meer zo snel nu. Arme ziel! Ff een jankkreet toen we hem oppakten, maar werd al snel rustig en liet zich tillen. En nu tillend en lopend verplaatsen naar de auto 😅. En dan in zn achteruit met aanhangwagen, want keren was de enige optie. Geen ervaring mee, maar ach doe ik gewoon ff! 😂 Zonder stress en mét zelfvertrouwen 💪. En erg verdienstelijk! Maar toen...Ik had eerder al gemerkt: vol gas door de bocht, want je verliest snelheid. Zeker met aanhangwagen er nog achter. En na de bocht een licht hellend heuveltje op. Gas gas gas!!! Nope, ik kom er niet overheen. Op tijd stoppen met gasgeven, want anders graaf ik mezelf in! Achteruit, mét aanhangwagen 😅, en weer vol gas. NOPE!! Nieuwe meerdere sporen gemaakt naar zijkant. NOPE NOPE NOPE! 🙈🙈🙈 Aanhangwagen loskoppelen, in verzengende hitte al ons gewicht in de strijd en trekken door het zand naar gedeelte met gras. Auto ook op dat gras zien te krijgen, weer aankoppelen, en op hoop van zegen via gras weer terug de zandvlakte op. Gas erop en niet meer loslaten! Poehé, het is gelukt!! 🥵😊 Bart heeft de geit gespalkt en nu maar herstellen op stal.

De 2 dagen erop mocht ik gelukkig vooral in de airco zitten want was voornamelijk water bijvullen en accu's verwisselen. Beide dagen naar 5 locaties rijden, in mn uppie. Ook fijn voor de afwisseling! En wat manke schapen vangen en hoefnagels bijknippen. Moet ik nog meer ervaring in krijgen, dus 2 schapen niet kunnen vangen. Maar al met al kan ik terugkijken op een pittige, maar geslaagde week met veel mooie uitdagingen! 

Gisteravond met zonsondergang en vanmorgen met zonsopgang nog met collega én maatje meegegaan om te hoeden. Was prachtig!! En geen mens gezien...Ivm hitte wordt hoeden over 2 dagdelen verspreid, dus van 6 tot 10 en 17 tot 22 uur. Door zelfde persoon, dus is een pittige dienst, want volgende ochtend weer vroeg op!! En laat de hittegolf nou ook nog eens lang duren...Maar de plaatjes mogen er zijn! 😍

Geen idee hoe vaak ik ga bloggen, maar als ik het gevoel heb dat ik weer iets interessants te melden heb, dan merken jullie dat wel 🤗.

Foto’s

4 Reacties

  1. Erhard:
    11 augustus 2020
    💪😅 en alles zone mondkapjes 🤣👏
  2. Elise:
    11 augustus 2020
    Dat gelukkig dan weer wel Erhard! 😆
  3. Wendy:
    11 augustus 2020
    Machtig mooi E-tje.. Heerlijk om weer te lezen.. ❤️
  4. Ma:
    12 augustus 2020
    Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan 😉
    Succes met leren ook en heel veel plezier er in!
    En voor ons mooie plaatjes 🌞🐏🐑🌲🌳