Wandeltour door het groene Tetebatu

Wéér een nieuwe ervaring: een vleermuis vliegend door mijn kamer! 🙉 Heb ík weer 😂. Als een ongeleid projectiel vloog hij/zij gisteren vlak voor schemering door de kamer, rakelings langs mijn hoofd. Later dacht ik: hij heeft sonar dus zal me niet raken. Maar op het moment zelf was ik er toch bang voor 😬. Hij plofte neer op de grond naast m'n bed. Dus ik loop er voorzichtig langs, de trap af en naar de eigenaar. Of hij me even wil helpen 😊. Hij pakt een doek en loopt naar boven. Aan de schaduw te zien fladdert hij weer rond. Maar gaat ook weer op de grond liggen, dus hij kon de fladderaar al snel oppakken en buiten weer vrijlaten. Niet heel groot, een cm of 8. Maar sjongejonge, dat was wel weer een bijzonder moment 🤭. Ik had net 10min daarvoor wat ramen dichtgedaan, maar blijkbaar was hij daarvoor al binnengekomen?

Het eten wat de pot schaft is meegevallen gelukkig. Een veggieburger met zoete aardappel. Niet dat ik zat te smullen hoor, maar het was niet vies 😉. Ik had mezelf uitgenodigd aan een tafels met 3 dames uit Nieuw-Zeeland. Die kom ik niet veel tegen tijdens het reizen. Maar er zijn er dan ook maar 4 miljoen van 😄.

De volgende ochtend werd ik uiteraard weer gewekt om 4.35 uur door de moskee 🙄. Alsof de microfoons naast m'n kamer hingen!! Grrr 😬. Ik was er al voor gewaarschuwd en er liggen zelfs oordoppen naast m'n bed, incl. bij de kamerhuur 😄. Maar dat ligt niet fijn dus was er niet mee begonnen. Om 4:35 uur wel gedaan maar hoorde het nog steeds! Dus zat er niks anders op dan een half uur wakker liggen en wachten tot het gebed klaar was...Hoorde 3 verschillende gebeden vanuit 3 verschillende moskees! 🙉 Maar daarna nog lekker geslapen gelukkig 😅.

Om 9.30 uur ben ik er klaar voor: de wandeling door de rijstvelden. Ik bleek weer eens de enige te zijn dus ik had weer een privé tour 🤗. Met Sukry, een werknemer van de accommodatie. Hij vertelde me dat hij van 7.30 tot 22 uur werkt, practisch elke dag. Soms een dag vrij. Daar schrok ik wel een beetje van. Had wel verwacht dat de Fransen wat menselijkere shifts uit zouden delen aan de locals...Is makkelijk op te delen in 2 shifts zou je denken? Beetje jammer...

1 van de 3 honden loopt met ons mee. Maar na 50m bedenk ik me dat ik m'n zonnebril niet bij me heb, dus ik loop terug. De hond ook en blijkbaar dacht hij: weet je wat, laat ook maar, ik ga lekker luieren 😄. Daarvoor in de plaats kregen we 2 wilde honden achter ons aan. Wat Sukry ook deed, zand en takjes gooien, ze bleven ons volgen. We liepen over de rijstterrassen, dus over heerlijk smalle paadjes. Rondkijken en lopen tegelijkertijd valt dan niet mee 😉. Hij vertelt me van alles over allerlei soorten fruit, groenten en rijst wat hier verbouwd wordt. En tobacco! Ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht wat ik ooit aan het roken was, maar tabak wordt gewoon gemaakt van grote bladeren van de tobaccoplant (zie foto). 

Het is behoorlijk bewolkt, wat voor een aangename temperatuur zorgt. Een graad of 25 vermoed ik. We komen aan bij een toiletgebouwtje waar ik een paar centen moet betalen om met een lokale gids naar een watervalletje te lopen. Of ik slippers bij me heb, want moet door het water. Uh, nee, is me niet verteld? Dus ik mag de slippers van Sukry lenen. We gaan de trap af en tot mijn verbazing loop ik een kleine kloof in met houten en natte vlonders. En uiteindelijk ook door het water. Na 30m komen we bij een grotje met een watervalletje. En een paar locals, die dan helemaal in de wolken zijn dat er een toerist in dezelfde ruimte is 😄. Elke stap die je zet wordt dan gevolgd 😂. En 1tje kon een beetje Engels en dan zijn ze zo trots en willen ze graag met je praten. Het water was heerlijk koel en erg helder. Dit water komt uit de bergen. Tot m'n middel ben ik het water ingegaan, maar aangezien ik hierna ga lunchen in een restaurantje ben ik maar niet all the way gegaan 😊.

Op naar de lunch. Heb voor noodle soup met kip gekozen en dat was het allerlekkerste gerecht wat ik op heb in Azië! Mjammie. Eindelijk genoten van het eten 🤗. Het gros geniet wel van het eten hier hoor, dus laat het je niet weerhouden om te gaan...het zegt vooral iets over míjn smaak 🙈. En het helpt ook niet dat ik me vaak zorgen maak over hygiëne...Ik schuif aan tafel bij 2 Fransen en we kletsen wat over onze avonturen.

Na de lunch lopen we naar Monkey Forest, op zoek naar de zwarte apen. Vanaf nu zónder de wilde honden. Ik vond het een fijn bos! Ik merk dan meteen dat mijn gelukslevel omhoog gaat 🤗. Ik word zo blij van een bos en al die natuurlijke geluiden! En dan ook nog eens een waterstroompje er doorheen. En we vonden al snel een groep van 15 tot 20 zwarte apen, de Ebony Forest Monkey. Google vertelt me dat ze met uitsterven bedreigd worden en alleen op Java, Bali en Lombok leven. Ik was weer lucky, omdat het er zoveel waren. En omdat we goed zicht op ze hadden. Dus ik telde m'n zegeningen weer 😊. Deze soort leeft vooral in de toppen van de bomen en zie je zelden op de grond. Alleen als ze water gaan drinken. Ik heb een kort filmpje geupload. 

We lopen het bos weer uit, richting en over prachtige rijstvelden. Het wordt mooier en mooier gedurende de tour! 😍 Echt genieten en regelmatig even stilstaan om alles in me op te nemen! Ik merkte aan Sukry dat het hem goed deed dat ik er zo van genoot. Ik kom hier nog een handjevol toeristen tegen met lokale gidsen, maar vooral heerlijk rustig hier. Ik hoop al de hele route op een slang, maar Sukry niet! Als ik het woord slang alleen al uitspreek krijgt hij al kippenvel omdat hij er zo bang voor is 🙊. Ik vertelde hem dat ik die grote leguaan een paar dagen eerder had gezien. Ook dat was bijzonder volgens hem! Hij doet namelijk regelmatig en al  7 jaar toeristen rondleiden, maar ziet ze zelden zo groot. Lucky me, again! 🤗 

Nog 10 minuten zegt Sukry, maar dat ken ik ondertussen wel...Dat wordt natuurlijk een half uur 😂. Onderweg werd hij een aantal keren aangesproken door bekenden van hem: "voelde je de aardbeving net?" 🤔 Uh, nee?! Eenmaal terug, idd na een half uur 🤭, vroeg het Franse stel het ook meteen. Er blijkt een aardbeving op Java geweest te zijn vanmiddag van 6,2 op schaal van Richter en dat voelden ze dus hier. Maar wij dus niet terwijl we in het bos of op de rijstvelden liepen...Ook bij Sukry zit de schrik er goed in na de zware beving van vorig jaar! Maar vooralsnog voel ik me niet angstig...ik vind het vooral leuk spannend 🙉🤗. Maar ik geloof meteen dat het zeer traumatisch is als de hele aarde zodanig beweegt dat je niet meer op je benen kunt blijven staan en je het huis van links naar rechts ziet bewegen, zoals het Franse stel me eerder vertelde! Dus laat me dat maar bespaart blijven...😬.

Morgen weer met de scooter terug naar Kuta. Zal zo eens even gaan kijken waar ik ga slapen morgen? 😊 Ik weet dat het avontuur er over een paar dagen echt op zit, maar vooralsnog ben ik nog lekker aan het genieten. Maar wel nog steeds vrede met het feit dat ik weer terug ga naar NL. En daar ben ik heel blij mee!