Wandeling langs de kust en terug via Durras Mountain

Vandaag stond er een wandeling van 12 km op het programma. Langs de kust en dan via een berg (heuvel wat mij betreft 😉) weer terug. Maar het kustgedeelte is alleen veilig van midtij (bestaat dit woord? 🤷) naar laagtij en laagtij naar midtij. Dit ivm de golven die op en over de rotsen slaan. En ik ging van midtij naar laagtij dus moet veilig zijn...Toch nog ff voor de zekerheid bij de ranger navragen en ik kreeg groen licht 👍. En meteen ff geregeld dat ik na de wandeling een ander plekje mag uitzoeken waar wél internet is 😊.

Om 10 uur start ik in de volle zon. Weer geen wolkje aan de lucht. Ik loop via verlaten stranden afgewisseld met rotspartijen langs de mooie blauwe zee. De golven klappen soms zo hard dat ik me een hoedje schrik. Soms krijg ik het gevoel alsof het einde van de wereld genaderd is 😯😅. Het water is zo sterk dat er zelfs een meterslange smalle kloof is gecreëerd tussen de rotsen. Met wild geraas wordt het water er doorheen geperst. Ben altijd best wel onder de indruk van de kracht van water! Ondertussen blijf ik met een scheef oog de golven in de gaten houden als ik op de rotsen loop...Want de ene is de andere niet! Ik kom ook de gekste vormen tegen van rotsen, gecreëerd door water. Ik was op zoek naar menselijke rondingen 😊, maar die vond ik niet. Wel een schildpad met een geamputeerde poot 😄.

Ik ga even wat drinken bij Snake Bay. Als je deze baai van bovenaf bekijkt heeft het de vorm van een slang. En ondertussen kijk ik om me heen, want ergens moet een paadje het bos inlopen vanaf hier. Maar waar? Ik kijk op maps.me, want daar staan ook wandelpaden op. Ik loop naar het punt waar het pad zou moeten zijn, maar nou nee niet echt. Tenzij je gebukt en opgevouwen onder takken doorloopt en via een zandhelling naar boven moet klauteren? 🤷 Er leek een gedeelte grond weggezakt te zijn. Ik zag wel klimsporen dus zou het dan toch? Beetje gek. Maar ja, laat ik het maar doen. Via boomwortels- en stammen mezelf omhoogtrekkend en heel lenig 😉 onder takken door kom ik boven aan. Tsja, als ik heel goed kijk zie ik een soort van platgetrapt stukje bos, maar dat is denk van mensen die ook maps.me gebruiken 😂. Ik hou wel van avontuur, maar iets minder mag ook 😜. Ik doe maar wat en dan zie ik een echt pad. Nou moet ik weten ook waar deze start, dus ik volg het terug. Nou bedank maps.me! Ik had nog 30m verder moeten lopen over de rotsen 🙈.

Het pad mag dan nu duidelijk zijn, veel belopen is tie niet. Ik heb ondertussen mijn wandelstokken tevoorschijn gehaald. 1 om het spinrag weg te slaan en de andere om takken en grassen langs het paadje geen schrammen te laten maken op m’n benen. 3 uur verder kom ik voor de keuze: stick to the plan, dus loop ik nog 1km door naar Pebble Beach, óf ga ik eten op Clear Point wat 150m lopen is. Dat laatste. De afslag naar de berg is daar dichtbij en het kan zomaar dat ik nog 3,5 uur doe over het trotseren daarvan. En ik wil voor het donker eten om het struinende wildlife voor te zijn 🤗. Ik kwam wat kangaroes tegen onderweg naar m’n lunchplek. Ik strijk neer op een rots met uitzicht op de zee.

Klaar voor de klim. Zo nu en dan steil had ik gelezen. Het begon ook steil, maar goed te doen. Wel iets te breed pad naar m’n zin, maar het bos gebruikt dit pad ook om het overtollige water af te voeren, dus dan wordt het vanzelf breder 😬. Maar het werd smaller en knusser. Mooie varens en palmen. En klimop die de bomen helemaal verstikt met de vele lianen. Mooi gezicht, maar niet fijn voor de boom 😉. En dan wordt het weer breder, nog steeds in de stijgijzers. Het ene na het andere wildlife hoor of zie ik weghoppen. Kangaroes en vogels. Waarvan 1 soort die ik ook eerder gezien heb, met een lange verenstaart van wel 40cm, maar ik kan er maar geen plaatje van vinden op Google (Dita, grote donkergrijze vogel met zwarte en witte verenstaart 😂). En dan opeens, zijn de grote hoge bomen weg en wordt er plaatsgemaakt voor struikgewas en een lieflijk bijna vlak graspad. Ik ben bijna op de top. Na een uur klimmen kom ik daar aan. Ik deel de top samen met nóg meer kangaroes en wallabies.

Links uitzicht op de bergen landinwaarts en rechts zo nu en dan zicht op de zee. Het graspad wordt heel smal en het gras overwoekerd het pad. Het kietelt tot aan mijn heupen 😄. Hopelijk liggen de slangen nog lekker te slapen! 😬 Na 500m op m'n gemakje genieten boven op de berg, ga ik 4km lang een saai breed pad lopen. Ik vermoed dat vrachtwagens hier boomstammen opladen? Het gaat trouwens goed met m’n scheenbeen en knie. Oh nee, toch niet! 😬 Na 5 uur speelt m’n knie weer op. Maar een uur lang in verschillende pijngradaties, dus geen idee wat het is. Overbelast denk...Ik was ook vergeten om m’n stokken op daalstand te zetten, dus dan vangen alleen de knieën alle klappen op en niet de armen.

En dan zie ik opeens een raar wezen op mijn shirt zitten? In eerste instantie dacht ik een rups, zwart met een gele streep aan beide kanten. Ik sloeg hem van m’n shirt af en valt op de grond. Wat doet ie nou? Zijn lijf loopt van breed naar smal. Met het uiteinde van z’n brede lijf 'staat’ hij op de grond. De rest van z’n lijf zwiert boven de grond. Ik heb een filmpje geupload die laat zijn hoe hij zich verplaatst! Heel bijzonder!! Maar nog niet de gelegenheid gehad om op te zoeken wat het is…

En dan eindelijk, na 6 uur, kom ik terug op de camping. Had ook een uur eerder gemogen 😉😅. Meteen ff met m’n telefoon op zoek naar internet. De hoek waar ik gisteren op een bankje zat heeft ook nu internet. Auto starten en op een ander plekje zetten. Hè, waar is het internet nou gebleven? 🤷 Ik rij door naar ander plekje. Ook weg?! Potverdriedikkeme 🙉. Nou ja, parkeren maar, want hier is ook een overdekte picknicktafel. Kan ik m’n eten op hoogte koken ipv op de grond. Iets veiliger voor wildlife…

Ik wil nog meer vertellen, maar stop er maar mee. Wordt weer veel te lang 🙉. Nu eerst weer even een rondje lopen op de camping, op zoek naar uploadmogelijkheden...Je moet er wat voor over hebben voor dat bloggen 😉