Verplaatsen, Tree Top walk en chillen

Vandaag verplaats ik in hetzelfde Lamington NP. Het is toch nog 64km rijden, omdat ik via de ene berg het park uit moet rijden en via een andere berg het park weer in. En daar kan ik zomaar 2 uur over doen, want ik moet naar verwachting serieuze bochten rijden op een steile weg...

Aangezien ik morgen een route van 14km wil lopen, heb ik besloten het lijf vandaag wat rust te gunnen...Ik heb overigens spierpijn in mijn bovenarmen van het gezwaai met de wandelstokken 🙊. In Australië 'moet' je om 10 uur al van de campings af, al zijn ze wel een beetje flexibel, dus om 10.15 uur reed ik weg. Ik heb zin in deze rit! Ik lees in reviews dat het een steile bochtige weg is, dus ben weer benieuwd! Eerst mag ik een berg afrijden en dan voordat ik weer een berg oprij doe ik even een paar boodschappen. En dan mag ik! 35km lang 🤗. Na een paar km staat er een donkerrood bord langs de weg: "extremely winding roads!" Dat is voor het eerst dat ze op deze manier waarschuwen voor kms lang bochten, dus zal mij benieuwen! Oké, ik snap het! 😄 De scherpe bochten volgen elkaar snel op en veelal is het een 1baansweg, omdat er niet genoeg ruimte is voor meer asfalt. Met een diepe afgrond ernaast. Lekker hoor! Maar toch blij dat er niet zoveel tegenliggers zijn 😬.

En die uitzichten! 😍 Maar wat is het toch moeilijk om daar optimaal en veilig van te genieten als je moet rijden 🙄😉. Als mijn hoofd naar links gaat, maakt mijn arm opeens ook een beweging maar links. Je begrijpt dat dat op dit soort wegen niet wenselijk is 😬🙈. Maar oh zo moeilijk als je al dat moois ziet! Maar evengoed geniet ik van de flarden uitzicht die ik meekrijg. Hoe graag ik het ook wil, foto's is helemaal niet te doen. Al is het zo nu en dan wel mogelijk om de auto aan de kant te zetten, maar ja...al die bomen die dan in de weg staan...

Als ik hoger kom rij ik meer en meer in een dicht en donker bos en alleen nog maar een smalle weg. Zonder afgrond, maar wel dikke bomen bijna óp de weg. Met meer tegenliggers, maar alles lost zich goed op. Ik betrap mezelf erop dat ik wat natte oogjes krijg omdat ik het zo naar m'n zin heb...En dan kom ik aan bij O'Reilleys Rainforest Retreat. Dat is ook samen met de wandelingen het enige wat er aan het einde van deze bergweg te vinden is. Er zijn regenwoudvilla's op palen met jacuzzi op veranda, studio's en hotelkamers met uitzicht op tuin of bergen. Ik heb voor dat laatste gekozen. Had ook wel voor dat eerste willen gaan, maar daar betaal je een paar 100 euro's voor 😬...Het is een mooie rustgevende omgeving, omgeven door bomen en bergen. 

Ik ben wat vroeg, heb er idd 2 uur over gedaan, maar ik mag naar de kamer. Zo benieuwd dat ik zonder spullen naar boven ben gelopen 😄. Ik heb onder mijn kamer zelfs een privé parkeergarage 🤗, wel zonder deur. Het is een fijne kamer, met een heerlijk uitzicht! Even lunchen op het balkon, ballonnen opblazen en daarna even het terrein verkend en een korte wandeling naar de Tree Top route. Een lange hangbrug van 200m door de boomtoppen. Van 1 boom kon je de kruin beklimmen via een loodrechte ijzeren trap met een mooi uitzicht. 

En nu lekker douchen en chillen en op het balkon wachten op de zonsondergang boven de bergen. Vandaag eet ik, onder het mom van kostenbesparing op deze dure plek 😉, sla en meloen als diner op m'n kamer 😊 en morgen hier uiteten. Helaas heb ik aan de ene kant een huilbaby en aan de andere kant een kind van een paar jaar die zich laat horen. Maar hopelijk zijn ze goed in lekker slapen 😊. Ik voorlopig nog niet. Eerst de Oranjeleeuwinnen aanmoedigen om 23.00 uur! De zenuwen beginnen al te komen 🙊.