Spelen met de golven in zee en treinreis

Voor de 2de nacht in DaNang heb ik een hotel met uitzicht op zee geboekt. De stad is volop in ontwikkeling want het ene na het andere hotel wordt de grond uit gestampt. Het is op papier 6 min lopen vanaf het eerste hotel, maar ik was helemaal het spoor bijster. Dat gebeurt me niet zo vaak als het om kaartlezen gaat 😊. Ik ging nog even een supermarktje in. Bij het weer naar buiten gaan liep ik blijkbaar de verkeerde kant op. Dus vanaf daar ben ik de tegengestelde richting links, rechts, links op gaan lopen 🙈. Dus het werd uiteindelijk dik een half uur met zware bepakking door de stad 😅. 

Ik kwam te vroeg aan, maar ik mocht gelukkig al naar m'n kamer. Dan kon ik m'n bepakking daar neerzetten en m'n strandspullen verzamelen. Niet alle kamers hebben zeezicht, maar ik dus gelukkig wel. En de zee zag er super uitnodigend uit! Maar eerst even een lunch nuttigen. Ik vrees dat het Viëtnamese eten een grotere uitdaging gaat worden voor mij 😬. En nu naar die uitnodigende zee! Het is erg rustig en er is een zwemgebied uitgezet. Daar buiten varen de jetski's en speedboten. Wat een geweldige golven! Ik beleefde weer even de tijd dat ik in mn jeugd in Katwijk niet uit de zee te slaan was, omdat ik maar niet kon stoppen met het meezwemmen met de golven. Alleen deze golven waren een tikkeltje groter 😉. 2 uur lang voelde ik me weer even kind 🤗. En ik was niet de enige hoor 😊. Het laatste half uur zag ik bijna niks meer door al het zout in m'n ogen, maar ik kreeg mezelf niet de zee uit. Maar op een bepaald punt moest het toch écht want ik zag geen klap meer, maar vóelde wel de klappen van de golven...😉

Ik heb nog een tijdje op het strand om me heen gekeken. Ook hier duiken veel mensen met hun dagelijkse kloffie het water in. Vanaf 16 uur werd het drukker. Ik vermoed met mensen die klaar zijn met werken en even een duik nemen. Ik ga terug naar het hotel, neem een douche, en zoek een eettentje uit. Oeps, weinig keus 😬. En het sprak me niet zo aan. Maar toch maar varkenssaté besteld. Ik kreeg een bord met zeker 8 stokjes bleke saté, een groot blad sla, veldsla en nog iets en eetpapier 🤔. Dus ik keek haar vragend aan. Ze ging het even voordoen: een stuk eetpapier opvullen met de ingrediënten, stokje met vlees ertussen, oprollen, erin knijpen en het stokje uit de saté trekken. Oh bah, ik vond het niet te nassen! 🙉 Ik heb mezelf verplicht 3 pakketjes op te eten, maar daarna was het echt klaar. Ik heb 5 stokjes vlees laten liggen 😬. Dit was geen beste dag qua eten...

Ze zijn hier dol op Karaoke en de hotels zijn niet goed genoeg geïsoleerd want het houdt me lekker wakker tot na middernacht. Maar ach, morgen een lange treinrit dus tijd genoeg om m'n ogen dicht te doen.

De volgende ochtend stap ik om 9 uur in de taxi. Weer een potentieel dodenritje van 20 minuten 😲. Mafkezen hier! Ik ben blij dat ik zo verder mag in de trein. We moeten allemaal wachten in de wachtruimte binnen. Pas als de trein eraan komt, gaat de deur naar het perron open. In tegenstelling tot Nederland boek je hier een specifieke stoel of bed. Dus ik zocht m'n coupé op. Ik lag er met een jongere gozer en een oudere man. Ik begon zittend, maar al snel zocht ik de ligstand op en lekker muziek in de oren. Eigen kussensloop om het kussen gedaan 😬. Ik heb wel een ander idee bij soft sleeper, maar goed. De bedden in Azië zijn over het algemeen hard(er). Heb even aan sightseeing gedaan toen we een mooi stuk door de heuvels en langs de kustlijn reden. Verder heb ik eigenlijk niet zoveel meegekregen van de omgeving. Behalve dan de woningen direct aan het spoor...Ik merk dat ik steeds vaker momenten heb dat ik geen behoefte heb om alles vast te leggen op beeld, vooral tijdens reisdagen. Gewoon ff niks 'moeten'. Nog even geslapen en vaker dan me lief is naar de smerige wc gegaan 😫. Er kwam later een meid bij en met haar heb ik nog even met moeilijk Engels gekletst. 

Ze kwamen dikwijls met eten langs, maar het zag er verre van appetijtelijk uit 🙉. Dus hield het bij m'n crackers, chips en chocola 😊. Totdat er mais voorbij kwam. Ik besloot dat te proberen. Ik mocht niet betalen. Een coupé genootje stond erop dat hij het voor me betaalde als welkom in z'n land. Super lief natuurlijk! Maar wat bleek...de mais was niet te vreten! 🙉 Het leek wel een rijstkolf. Weeïg en verre van knapperig. En nu? Ik heb em gekregen 😬. Het is me gelukt 3 happen te nemen en toen heb ik em sneaky naast m'n tas verstopt 😂. Dat gaat lekker met het eten hier! Dat wordt afvallen! 🎉🎊😉

Uiteindelijk duurde de treinreis 7 uur. Het was veel enkel spoor en moesten met regelmaat wachten op een passerende trein. Maar ik heb de rit verder als prima ervaren. Een stuk veiliger dan per bus denk ik...Wel even wennen dat ze hier gewoon nog roken in de trein...Is niet meer voor te stellen dat dat vroeger in NL ook zo was! 😱 Wel buiten de coupé gelukkig! Maar de rook glipt wel gewoon naar binnen...

Toen ik uitstapte zag ik al snel een bordje met mijn naam. De eigenaar van het bungalowresortje kwam me ophalen tegen een vergoeding. Wat een luxe hè 😊. En hij reed heerlijk rustig, maar dit stadje was ook rustig. Soms had hij zelfs wat peper in z'n reet nodig 😂. Ik heb hem uiteraard gebombardeerd met vragen, zo nieuwsgierig als ik ben 🙊. De Aziaten zelf zijn niet zo vragerig. Na een klein uur kwamen we aan op het mooie mini resortje aan een rivier (het werd al donker dus morgen een foto). Ik ben weer in een prachtig gebied beland! Dat gaan we morgen maar eens per scooter verkennen 😎. Eerst weer even genieten van de Karaoke die door het dorp over de rivier galmt...