Een poging tot bereiken Mount Feathertop

Ik werd om 6 uur wakker en mijn brein vertelde me dat ik wilde gaan wandelen. Dan doe ik dat toch?! 😊 Het duurde alleen nog wel een uur voordat het lukte om m'n bed uit te rollen. Het was een graad of 5 vannacht, maar heb er niks van gemerkt 👌. Meerdere lagen over me heen en in coma 😊. Ik ga vandaag een poging wagen om de Mount Feathertop te bereiken. 11km heen en zelfde weg terug. Maar 22km in de bergen is geen makkie 😅, dus ik laat me leiden door m'n lijf vandaag. Om half 9 nog even melden dat ik een nacht extra blijf (en dat als ik einde dag niet terug ben dat er dan iets mis is 🙊😬) en dan rij ik in een kwartier naar het begin van de wandeling in Harrietsville. 

Ik begin op een heerlijk smal paadje en loop door het bos geleidelijk omhoog. Maar niet voordat ik m'n naam in een logboek heb geschreven om te laten weten dat ik op de berg ben...Het pad is soms zo smal dat ik mijn stokken niet eens naast m'n voeten neer kan zetten. En oppassen geblazen als ik naast een steile afgrond loop. Op sommige plekken is het paadje aan het afbrokkelen, dus de voeten op stevige grond neerzetten is ook geen overbodige luxe 😬. Maar dat maakt het wandelen alleen maar leuker 😉. De zon gaat wel komen, maar nu nog even niet. Én teveel wolken én achter de berg. Houden zo, zolang ik aan het stijgen ben! 😄

Het is een graad of 9, maar toch gaat er al snel een jas uit en worden de broekspijpen opgerold 😅. Na 1 km ofzo neem ik een slok van het water wat ik getapt heb op de camping. 🤢Niet te zuipen! 🙉 Een roestige metaalsmaak. Bah! Maar had ook kauwgom in m'n mond, dus dacht nog zou die combi met water dan zo smerig zijn? Uit mijn mond en na 15 min nog maar eens proberen. Nóg smeriger! Dat is geen goed nieuws 🙄. Zonder water bereik ik sowieso de top niet! Had nog wel 2 blikjes drinken bij me maar ja...Bij deze kan ik dus de top wel uit mijn hoofd zetten! Maar ik ga nog wel verder.

Naast mijn lopende benen, was ook mijn neus behoorlijk aan het lopen 😂. Het werd dan ook steeds frisser naarmate ik hoger kwam. De omgeving van het pad wordt ondertussen lelijker. Ik vermoed dat het paadje overwoekerd raakte, dus varens en ander (ooit) groen is weggekapt en blijven liggen. En dan ook nog herfst hier, dus het oogde erg rommelig. Geen top én geen lust voor het oog. Moeilijk om al klimmend de spirit erin te houden merk ik...

2 jongens lopen me tegemoet. We delen een paar woorden, o.a. dat voor mij de top er niet in zit vanwege het water. 1 jongen was zo aardig om een fles water leeg te gieten in mijn waterzak. Super vriendelijk! Maar het was maar 400ml dus daarmee ga ik ook de 22km niet verantwoord afleggen. Maar ondertussen heb ik een mindset gevonden waarmee ik iig nog een tijdje verder kon: gewoon een heerlijke lichamelijke workout 😂. Maar het paadje werd wel weer mooier en de uitzichten ook. Maar niet van die schoonheid dat ik ervan begin te lachen van plezier ☺️. Maar dat hoeft ook niet altijd!

Na 2,5 uur was het tijd voor voedsel en een heerlijk koude red bull 🤗. Ik heb een half uur gezeten. O.a. ff mijn ochtendritueel op de berg uitvoeren, aangezien ik op de camping geen internet had en hier op de berg wel 🤔🙈: (voornamelijk) het sportnieuws doornemen. Ik was niet bepaald aan het opwarmen! Ik keek op m'n thermometertje: 5 graden. Brrr. Ik besloot om hier weer om te keren en dus begon ik, weer volledig aangekleed ondertussen, aan de afdaling.

Schoenen strak tegen het schuiven, maar na 20 min bleek té strak. Blijkbaar knelde er iets af 🙉, dus ik kreeg pijn laag op m'n scheenbeen. En omdat ik onbewust het ene been ging ontlasten vanwege de pijn, ging mijn knie van het andere been protesteren 🙄. Gelukkig ben ik nu niet op de top, 5km verderop 🙈😅. Na 1,5 uur besloot ik om nog maar een keer een half uur te gaan zitten, maar nu heerlijk in het warme zonnetje 😎. Even de pijntjes weg laten trekken, hoop ik...

Met gereserveerde moed vervolg ik de wandeling. Scheenbeen nog pijnlijk, knie niet. Aanvankelijk tenminste 😬. De pijnscheuten kwamen weer terug. Maarrrr...voordat ik weer beneden aankwam bij de auto was mijn knie toch gestopt met protesteren 👍. Afgaande van de route op het plattegrond vermoed ik dat ik 11 á 12 km heb gewandeld, de helft dus. Mede dankzij een uur op m'n gat zitten ben ik toch 5,5 uur op de berg geweest. Over die 22km zou ik denk minimaal 9 uur gedaan hebben. Sowieso kleine kans van slagen dus 😉. Al heb ik weleens 27km gedaan in 11uur, samen met nog 4 volgers van dit blog! 😅 En die bergen waren veel steiler en hoger! Dat was pas een workout! 😂 

Onderweg terug met de auto kom ik nog bijzonder gevormde  gekleurde bomen tegen. Ik vermoed dat de bomen in deze vorm gekapt zijn om de electriciteitslijnen ruimte te geven? Op de camping nog even lekker in het zonnetje gezeten en na het eten lekker languit bloggen op de bank in de warme televisiekamer 🤗. Morgen ga ik weer nieuwe bochtige wegen verkennen.