2 reisdagen en de eerste sneeuw gespot

11 mei 2019 - Freeburgh, Australië

De reisdag van vandaag was 1 groot feest! Maar ook een marteling...

Eerst nog de dag van gisteren. Ik ben eerst bij de receptie langs gegaan ivm de kapotte droger. Ik kreeg m'n geld terug en ben meteen naar een andere droger gelopen. Want de was was nog net zo vochtig. Dat wil ook wel in een vochtige auto...Als goedmakertje voor de voorgaande dag mocht ik ontbijten in de volle zon. En werd door geen 1 dier of vogel gestoord 😅. Wc legen en met de auto op naar de droger. Droog gelukkig! En meteen beginnen aan de roadtrip van 180km. The Proms weer uitrijden was geen straf. Ik moest me wel bedwingen om niet nog een wandeling in het NP te doen met het mooie weer, maar had me voorgenomen om een keer vroeg aan te komen en ff te chillen zonde iets te 'moeten'. Ik rij naar Sale. Geen bijzondere plek, gewoon een tussenstop voor de verdere route. De route is oké, maar niets bijzonders over te vertellen, behalve dan dan ik meer dan eens een overvol weiland tegenkom, zwart van de koeien. Dat wordt ruzie maken om de laatste grassprietjes denk ik 😂. Ik moet me nog een keer bedwingen, want rij langs een NP waar ik aanvankelijk ook naarote wilde, maar uiteindelijk niet paste in de planning. Maar het lukte om m'n stuur recht te houden 😊. Ik rij de camping op én er weer af 😄. Dit straalde helemaal niks uit, dus ff googlen en 15km verderop neergestreken naast een rivier.

De avond (gelukkig pas na het eten) verliep regenachtig en heb lekker een filmpje gekeken. En ik werd wakker met blauwe lucht. Ik had zin in vandaag! Ik ga ipv de GOR de GAR rijden. De Great Alpine Road. Ik heb een bepaalde route in gedachten die ik in 3 dagen wil afleggen. De buurman vraagt wat ik vandaag ga doen. Hij geeft wat tips en laat via de kaart zien wat de mooiste wegen zijn. En laat ik die route nou gepland hebben! 🤗 Fijn die bevestiging. Nu heb ik er nóg meer zin in! 

Klokslag 10 uur rij ik weg. Er staat 195km op het programma. De eerste 80km langs boerenland en een lelijk bos. En dan draai ik de GAR op. Ik weet de het eerste stuk nog niet echt Alpine is. Maar het is wel verschrikkelijk mooi! 😍 Hoge groene grasheuvels deels met bomen en vee. De heuvels waren vroeger helemaal bedekt met bomen maar door ziekte en droogte zijn boeren de hoger gelegen bergen gaan begrazen met hun vee. De weg kronkelt door de heuvels, heerlijk. 

Ik begon met de camera achter de spiegel om te filmen. Maar de zon stond voor me dus niet ideaal. En nog belangrijker: de steeds bochtigere en niet al te brede wegen, maken dat het te onveilig voelt om me bezig te houden met de camera. Dus ik kreeg mezelf zover om het voor lief te nemen dat ik geen bewegende beelden kon maken van de prachtige omgeving, zowel voor het thuisfront als voor mezelf...Maar de omgeving is echt betoverend. Een feest, maar dus ook een marteling, omdat ik niet zomaar even op de rem kan trappen om er langer van te genieten dan wenselijk of een foto te maken 😬. Ik heb me laten vertellen dat de bomen van origine Australië groenblijvend zijn, maar in deze regio zijn ook Europese bomen gepland en die hebben mooie herfstkleuren. Erg mooi!

Ik wilde vóór de bergpas gaan kamperen op een gratis camping. Maar ik was daar al om 14.45 uur, het was koud, geen douche, geen internet, 1 andere caravan. Wat ik ook allemaal wel wist vantevoren...Maar hoe ga ik me hier dan vermaken zo vroeg in de kou en in m'n uppie? 😏 Dus ik besluit om vandaag al de bergpas over te rijden en een camping 80km verderop te bezoeken.

Ik ga nu hoger de bergen in, de grassige heuvels verdwijnen. Het wordt nu bos, met aparte bomen. Een beetje champignonbomen 😊. En veel kale witte bomen zonder blad. Ik vermoed óf ziek óf ooit verbrand? De wegen worden nóg bochtiger en ik nader de bergpas van Hotham. En ik zie verse sneeuw op een paar toppen, jippie! Ik roep YES en wordt superblij 😊. Als is het maar een poederlaagje. Ik heb wat met sneeuw...Ik geniet volop, al is het zeker niet zo mooi als de alpine in Europa. En het is hier 5 graden, brrr.

Ik ga beginnen aan de afdaling, door een bos. Poeh hé, nóg bochtiger! Zelfs zo bochtig dat ik voor het eerst van m'n leven wagenziek wordt van mijn eigen rijstijl 🤢😅😂. Beter dat ik even wat gas terugneem...😬. En om 17 uur rij ik de camping op. Sta langs een 'snel'stromend riviertje met dichtbij een privé keukentje, waar ik meteen mn prakkie heb klaargemaakt 😊. Privé omdat ik de enige ben op dat veld, de enige zonder stroom blijkbaar...

Als ik morgen wakker wordt beslis ik of ik, op aanrijden van diezelfde buurman, een bergwandeling ga doen of doorrij naar de volgende bestemming.

Foto’s