Mooie dag als afsluiting van Thailand

Vandaag dan de afsluitende dag in Thailand! Samen met Ben én d'r familie. Met pijn in het hart? Ja een beetje, want ik moet morgen afscheid nemen van een maatje. Maar ik weet ook dat er weer nieuwe avonturen op me wachten in Indonesië! En deze vriendschap heeft potentie om te blijven bestaan...

De WC was vanmorgen wel weer m'n beste vriend 😬. Maar ik zou bijna willen zeggen: het went 😄. Gewoon ff darmpjes legen in 4 etappes en 2 pilletjes erin, aangezien ik vandaag de hele dag de hort op ben.

Om ff na half 10 rijdt Ben de auto voor. Samen met haar 'dochter' Mild van 9 jaar. Dit moet ik wel ff uitleggen...Ik kon mijn oren niet geloven toen ze mij een week geleden vertelde hoe ze 'aan een dochter komt'! Stel je voor, ik wil graag een kind (dan moet je wel een heel groot inlevingsvermogen hebben hoor!😂). Maar daar heb je nog steeds een man voor nodig 😜. Mijn zusje blijkt zwanger te zijn van haar eerste kindje. Dus ik krijg een idee: "zus, zou je dit kindje aan mij willen geven, zodat ik een dochter heb? Jij kunt weer een nieuw kindje maken!" "Oké, dat doe ik voor jou. Dit kindje is voor jou". Nou, zo is het dus gegaan! 😲🤔🙉 Dat geloof je toch niet! Ik heb er geen oordeel over, want het is in overeenstemming gegaan, maar daar kun je je toch niks bij voorstellen? Als je dat vraagt voordat ze zwanger is kan ik er nog inkomen dat een zus daar mee instemt. Maar als je al zwanger bént dan verheug je je toch op het eerste kindje?! En het wrange: de bevalling was te pijnlijk, dus nu wil ze niet nog een 2de keer zwanger worden dus geen kindje voor d'r zusje 🙈. En als ik dan vraag of haar zusje geen spijt heeft dan geeft Ben aan dat ze dat niet weet. Als je eenmaal ergens over gesproken heb, dan kom je er niet meer op terug. En vervolgens leeft Mild bij opa en oma 🙈. Maar dat is geloof ik wel normaal in deze cultuur? En om het nog ingewikkelder te maken: ze noemt Ben papa, oma mama en haar biologische moeder bij naam. Maar ze weet wel wie haar échte moeder is. Bijzondere constructie zal ik maar zeggen 😂. 

We rijden eerst naar de Blauwe Tempel, bij mij om de hoek. Pfff, wat een ongelooflijkheid weer! Chiang Rai staat bekend om de vele kunstenaars. De witte tempel is door een kunstenaar ontworpen. En de blauwe tempel door een leerling van die kunstenaar. De 1 houdt van wit en de andere van blauw 😊. Al die details! Het duizelt me gewoon, zo bijzonder vind ik ook dit complex. En dan de binnenkant...uffff 😍. Hier mocht ik wél foto's maken (overigens staan er wel degelijk foto's van de binnenkant van de witte tempel op Google...). Die witte glimmende boeddha steekt zo mooi af tegen de muurschilderingen! Echt weer betoverend. Tot in perfectie gewoon.

Op naar de Black House, het Zwarte Museum. Tja, wat moet ik hier toch over vertellen. Dat kan niet in een paar woorden en weet eigenlijk niet zo goed hóe ik het moet omschrijven. Ook omdat ik zonder Ben op onderzoek uitging. Zij bleef bij de uitgang op me wachten. Maar ook dit is ontworpen door een kunstenaar en kunst is niet altijd in een paar simpele woorden uit te drukken...En als je het toch graag wilt weten: google maar 😉. Het was grappig om te zien, maar meer ook niet. En daar dan toch een keer een piemel vastgehouden 🤣🤣🤣, want ik moest met een houten piemel ervoor zorgen dat m'n wc-deur op slot ging! 🙊 Nee, ik ben niet van gedachten veranderd 😜. En uiteindelijk toch nog tranen in m'n ogen krijgen. En dat alleen maar omdat ik een bijzondere groep dansers in traditionele kledij zag dansen in 1 van de gebouwen. Ja ik weet het, ik ben een softie...

Mild vroeg mij in het Engels, wat ze vanmorgen van Ben geleerd heeft in de auto, of ik met haar mee naar haar huis wilde. "Of course i will come with you!" We rijden eerst nog even naar de "huistempel" waar Ben en haar familie altijd naartoe gaan. Totaal niet toeristisch, want we zijn de enigen, maar ook weer gewoon  mooi. Op een heuvel, met uitzicht op de rijstvelden van Chiang Rai en de bergen van Myanmar. Ik ben nl. maar 20km verwijderd van de Gouden Driehoek Laos, Myanmar en Thailand. Daarna eten we noodle soep bij een lokaal vrouwtje, waar ik zelf nooit voor zou kiezen ivm hygiëne, maar ach, die darmen zijn toch al van slag 😉. En dan nog 200m rijden naar het huis van haar vader en moeder.

Haar vader en moeder werken samen op hun eigen rijstvelden. Geen andere werknemers. Speciaal voor mij zijn ze terug naar huis gekomen en hebben even gedoucht. Zoals bijna alle Thaien, leven ze vooral buiten, in de schaduw, onder het huis. Uiteraard moest ik meteen eten, fruit. Ben heeft me deze week fruit laten proeven wat ik zelf nooit zou aanraken! Maar zo lekker! Vandaag mangostine of zoiets. Een beetje lychee-achtig, al zullen niet veel Hollanders weten hoe lychee smaakt. Ik dan weer wel 😉. Met dank aan een andere buitenlander 😊. Ook erg lekker! Zoet-zuur en lekker sappig, zo ook deze soort. Mjammie.

En toen was het tijd om een kokosnoot voor mij soldaat te maken. Ik eet wel eens stukjes kokosnoot, maar heb nog nooit het sap gedronken. Genoeg kans in Azië hoor! Maar ik ben van het type: wat de boer niet kent dat vreet ie niet 🙈. Totdat ik het aangeboden krijg van een buitenlander en het onbeleefd is om af te wijzen...😉. Het is een heel karwei! Ze is er zeker 30min zoet mee geweest om me de sap te laten drinken én stukken kokosnoot te laten eten en mee te geven voor in mijn hotel. Ik vond het lekker en vooral heel gezond puur natuur! Ze wilde de hele kokosnoot schoonmaken voor mij, maar daar heb ik toch voor bedankt. Morgenochtend stap ik in het vliegtuig en fruit mag niet mee. En de hele avond kokosnoot eten...?

We gaan met z'n allen nog even naar hun rijstvelden. Papa blijft daar werken en de rest brengt mij terug naar mijn hotel, 40 min verderop. Ben vroeg haar moeder of ze mijn hotel wilde zien en dat wilde ze wel. Uiteraard konden Ben en ik niet stoppen met ouwehoeren 🙊, dus voor ik het wist was ik thuis. Ik heb ze mijn kamer laten zien en toen zijn ze weer vertrokken. Moe, maar voldaan! Zo'n ontmoeting met een familie waar je niet mee kunt communiceren kost wel heel veel energie 😬. Maar wel bijzonder en had het niet willen missen! En een mooie afsluiter van mijn tijd in Noord-Thailand. 

Op naar Indonesië! Ben brengt me morgen naar het vliegveld en de eerste accommodatie is geboekt. Ik ga om 10.30 uur de lucht in en met overstap in Bangkok land ik 18.40 uur op Bali. Het is daar 6 uur later dan in NL, 1 uur later dan Thailand. Op naar nieuwe avonturen! 🤗 Nog 'maar' 7 weken...😪😊.

PS. Selectie van foto's viel niet mee, maar ik wil ze toch echt allemaal in mijn fotoboek 🙈. O, en een kort filmpje van de dansers...